گورستان سارتودواری هایزفولد (Sárrétudvari–Hízóföld) بزرگ‌ترین گورستان قرن دهم میلادی در مجارستان است و تعداد زیادی ابزار جنگی و تجهیزات اسب‌سواری در آن دفن شده است. در طول دوره وطن‌گیری مجارها (مجموعه‌ای از وقایع تاریخی که به استقرار مجارها در اروپای مرکزی در آغاز قرن ۹ و ۱۰ انجامید) که عده زیادی از سواران کمان‌دار در سراسر اروپا نبرد می‌کردند، از این گورستان استفاده می‌شد.
دانشمندان بقایای جسد اولین زن دفن‌شده به همراه ابزارهای جنگی در حوضه کارپات مجارستان در قرن دهم پس از میلاد را کشف کردند؛ اما درباره جنگجو بودن وی تردید دارند.
به گزارش ایرنا به نقل از وبگاه فیز، خاکسپاری زنان به همراه ابزارهای جنگی همیشه مورد توجه و موضوع بحث پژوهشگران و عموم مردم بوده است؛ اما تفسیر آن چالش‌برانگیز بوده و هست؛ زیرا یافتن ابزارهای جنگی در محل دفن زنان به خودی خود به معنای جنگجو بودن آنان نیست. در پژوهش‌های گذشته، گاهی اوقات بدون انجام بررسی‌های علمی دقیق روی بقایای اجساد، به سرعت نتیجه‌گیری شده است که این زنان، جنگجو بوده‌اند.
دکتر بالاش تیهانی (Balazs Tihanyi) و همکارانش در گورستان سارتودواری هایزفولد مجارستان بقایای جسدی را یافتند که همراه ابزارهای جنگی دفن شده بود.
گورستان سارتودواری هایزفولد (Sárrétudvari–Hízóföld) بزرگ‌ترین گورستان قرن دهم میلادی در مجارستان است و تعداد زیادی ابزار جنگی و تجهیزات اسب‌سواری در آن دفن شده است. در طول دوره وطن‌گیری مجارها (مجموعه‌ای از وقایع تاریخی که به استقرار مجارها در اروپای مرکزی در آغاز قرن ۹ و ۱۰ انجامید) که عده زیادی از سواران کمان‌دار در سراسر اروپا نبرد می‌کردند، از این گورستان استفاده می‌شد.
دانشمندان با انجام بررسی‌های ریخت‌شناختی (مورفولوژیک) و ژنتیکی دریافتند که بقایای جسد یافت‌شده مربوط به یک زن است. ابزار مربوط به تیراندازی با کمان نیز با وی دفن شده بود که باعث شد وی به عنوان اولین زنی شناخته شود که در حوضه کارپات طی قرن دهم پس از میلاد به همراه ابزار جنگی دفن شده است.
آنها نمی‌توانند به طور قطعی نتیجه بگیرند که این زن یک جنگجو بوده است؛ اما یک عامل نشان می‌دهد که وی احتمالاً زندگی فعالی داشته است. تغییرات مفصلی گوناگون که بیشتر در سمت راست بالای بدن این زن وجود دارد، در بقایای سایر اجسادی که همراه با ابزار جنگی یا تجهیزات اسب‌سواری دفن شده بودند، نیز مشاهده شده است.
دانشمندان نتیجه گرفتند که این افراد، احتمالاً فعالیت‌های روزانه مشابهی داشتند که تعداد فراوان آسیب‌های فیزیکی واردشده به افرادی را که بقایای اجساد آنها در سرتاسر قبرستان سارتودواری هایزوفولد یافت شده است، توجیه می‌کند.
گزارش این پژوهش در مجله پلاس وان (PLOS ONE) منتشر شد.
