فرارو- در پی انتشار گزارشی درباره دانشگاه علامه طباطبایی در
سایت خبری - تحلیلی فرارو، روابط عمومی این دانشگاه جوابیه ای ارسال کرده است. بدیهی است قضاوت درباره گزارش فرارو و انتقاداتی که در آن گزارش نسبت به عملکرد ریاست دانشگاه علامه طباطبائی عنوان شده و پاسخی که روابط عمومی این دانشگاه ارسال کرده با خوانندگان محترم است.
این جوابیه در واکنش به گزارش
"کودتای شریعتی" و
"چه بر سر دانشگاه رفته است" ارسال شده است. این در حالی است که گزارش "کودتای شریعتی" براساس عملکرد 8 ساله صدر الدین شریعتی رییس دانشگاه علامه طباطبایی تنظیم شده بود و بند بند آن مستند و عین واقعیت است.
گزارش منتشر شده در فرارو پس از انتشار خبر استخدام 100 دانشجوی دوره دکترا در این دانشگاه به عنوان عضو هیئت علمی بود که همگی آن ها در روندی غیر متعارف جذب این دانشگاه شده اند. پس از انتشار این خبر رییس دانشگاه علامه طباطبایی در گفت و گویی آن را دروغ خواند.
با این حال امروز رسانه ها سند جذب این افراد را منتشر کرده اند. سندی که حاوی
لیست اسامی این افراد است. در این لیست اسامی، مهرداد بذرپاش نماینده مجلس، طلوع ملاباشی دختر محمود ملاباشی معاون دانشجویی کامران دانشجو، سیدمحمدحسین صدر فرزند شهاب الدین صدر نیز دیده می شود.
با این وجود دانشگاه علامه طباطبایی در جوابیه خود روند استخدام ها را قانونی اعلام کرده است. فرارو در تلاش است با صدرالدین شریعتی رییس دانشگاه گفت و گویی رسانه ای ترتیب دهد که تاکنون موفق به انجام این کار نشده است. روابط عمومی دانشگاه درباره این درخواست اعلام کرده که شریعتی فعلا در سفر مشهد به سر می برد.
همچنین صبح امروز نامه ای منتسب به "انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه علامه"
توسط خبرگزاری فارس منتشر شده است که در آن خطاب به رییس قوه قضائیه
خواستار برخورد با "توهین کنندگان به رییس دانشگاه علامه طباطبایی" شده
اند. اما نکته عجیب درباره
این نامه این است که هیچ تشکلی به نام "انجمن اسلامی دانشگاه علامه" وجود
ندارد چرا که انجمن اسلامی این دانشگاه پس از ریاست صدر الدین شریعتی منحل
شد و دانشجویان عضو آن قلع و قمع گردیدند.
متن کامل جوابیه دانشگاه علامه طباطبایی به این شرح است: جناب آقای محمدحسین خوشوقت
مدیر مسئول محترم پایگاه خبری تحلیلی فرارو
سلام علیکم
در پی درج مطلبی با عنوان «کودتای شریعتی؛ صدرالدین شریعتی با تنها دانشگاه علوم انسانی چه کرد؟ چه بر دانشگاه رفته است؛ آنچه در این سالها بر دانشگاه علامه طباطبایی گذشته است.» در پایگاه اطلاع رسانی آن خبرگزاری در تاریخ 27/5/92، ذکر نکاتی را برای آگاهی و تنویر افکار عمومی به ویژه جامعه دانشگاهی کشور لازم می‌داند.
انعکاس جوابیه دانشگاه علامه طباطبایی در پایگاه اطلاع رسانی آن خبرگزاری به استناد ماده 23 قانون مطبوعات و ماده 1 اصلاحیه همین قانون، حق قانونی این دانشگاه و حداقل وظیفه و رسالت فرهنگی و خبری آن مجموعه می باشد.
لذا تقاضا دارد به منظور تنویر افکار عمومی اقدام عاجل برای چاپ جوابیه صورت گیرد.
دانشگاه علامه طباطبایی در سال های اخیرهمواره مورد توجه مسئولان، سیاستمداران و رسانه های جمعی بوده است. محور اصلی این توجه نیز دستاوردها و موفقیت های چشمگیر دانشگاه در همه حوزه ها، اعم از آموزشی، پژوهشی، فرهنگی و توسعه‌ای بوده است. از جمله مهمترین این دستاوردها، می توان به موارد زیر اشاره کرد:
1. مشارکت مؤثر دانشگاه در تدوین نقشة جامع علمی کشور و ایفای نقش محوری و راهگشا در کارگروه تحول علوم انسانی شورای عالی انقلاب فرهنگی.
2. تأسیس 5 دانشکدة جدید ، بیش از یکصد رشته در دو مقطع کارشناسی ارشد و دکتری و افزایش چندین برابری آمار دانشجویان کارشناسی ارشد و دکتری
3. انتشار 30 مجله علمی – پژوهشی و بیش از 4000 مقاله علمی- پژوهشی در سال 1391
4. دانشگاه برگزیده فرهنگی کشور و دانشگاه برتر کشور در اجرای مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی
5. ساخت بیش از 70 هزار متر مربع فضای جدید آموزشی و رفاهی در 7 سال اخیر.
همه این موفقیت ها در سایه دو عامل به دست آمده است. نخست، جهت دهی دانشگاه به سمت وظیفه اصلی آن و تلطیف فضای آن برای علم ورزی اساتید و دانشجویان و در نتیجه تولید گفتمان اصیل و انقلابی در حوزه های مختلف. دوم ، اجرای دقیق قانون.
امروز به مدد دو عامل فوق و همدلی صمیمانة همة مدیران ، اساتید و کارکنان دانشگاه، فضای فعالیت علمی هدفمند بیش از هر زمان دیگری فراهم آمده است. به طور طبیعی ، افراد و جریان هایی که اجرای قانون را بر نتابیده و توان همراهی در این مسیر اصیل و پیشروانه را ندارند، هر از چندی به بهانه های واهی، زبان به انتقاد از دانشگاه و خدمتگزاران آن می گشایند. اگر چه همواره زمان حقیقت را روشن نموده و تاکنون نیز مسئولان دانشگاه فرصت خدمت را برای پاسخگویی به اینگونه مطالب هدر نداده اند، لیکن با توجه به حساسیت برهة کنونی لازم است برای تنویر افکار عمومی و خوانندگان محترم آن خبرگزاری نکات زیر را تصریح نماییم:
1.براساس قانون برنامة پنجم توسعه، نسبت استاد به دانشجو باید 18 به 1 باشد. در حال حاضر و علی رغم تلاش دانشگاه برای تسهیل جذب اساتید متعهد و متخصص، هنوز فاصلة دانشگاه با هدف برنامه نسبتاً زیاد است. به علاوه ، راه‌اندازی 5 دانشکده و چندین گروه آموزشی جدید، مستلزم تأمین اعضای هیأت علمی مورد نیاز است. کلیة نیروهای جدید دانشگاه ، مطابق قانون و پس از طی فرایند جذب به استخدام درآمده اند. لذا این قانون غیر قابل خدشه و قانونی است.
2.فرایند ارتقاء اعضای هیأت علمی این دانشگاه کاملاً قانونی و پس از تأیید در کمیتة منتخب دانشکده، دو کمیسیون تخصصی و نهایتاً هیأت ممیزه صورت می پذیرد. لذا ارتقاء بی ضابطة اعضای هیأت علمی مطلقاً تکذیب می شود.
3.در 8 سال اخیر و در راستای سیاست های کلان نظام، چندین رشته و گروه آموزشی جدید تأسیس شده است. برخی از گروه های آموزشی نیز توسعه یافته اند. یکی از این این گروه ها، گروه اقتصاد و توسعه است که با توجه به فعالیت دوره های کارشناسی ارشد و دکتری رشتة اقتصاد اسلامی، به گروه اقتصاد اسلامی و توسعه تغییر عنوان یافته است. آیا برآیند این اقدام، توسعه وتقویت گروه آموزشی است یا حذف آن؟ بنابراین، ضمن تکذیب انحلال گروه اقتصاد و توسعه، قضاوت در مورد اقدام مؤثر دانشگاه را به خوانندگان وا می گذاریم.
4.هیچ استادی در دانشگاه علامه طباطبایی بازنشسته نشده است، مگر آنکه یا خودش درخواست نموده و یا دارای تخلف خاص اثبات شده و یا علیرغم تذکر مکرر، رکود علمی اثبات شده داشته است. فرایند بازنشستگی این افراد، که تعداد آنها کمتر از 10 درصد اساتید جذب شده جدید است. کاملاً قانونی بوده و یقیناً اگر خطایی در این فرایند وجود داشت، افراد مذکور به جای مددجویی از سایت ها و مطبوعات از مجاری قانونی برای استیفای حقوق خود اقدام می‌نمودند. نکتة مهمتر اینکه، دانشگاه تا حد امکان یا درخواست بازنشستگی اساتید برجسته و مؤثر، به دلیل ظرفیت‌ها و خدمات علمی شایستة آنها، مخالفت نموده که اسناد آن در دانشگاه موجود است.
مسئول روابط عمومی دانشگاه
خدیجه عبادی 
حالا استاد طیب جزء کدامیک از این سه دسته بودند؟! احتمالا شریعتی جواب می ده که ایشان اصولا هیچگاه در دانشگاه علامه تدریس نداشته اند و شما همه تون در خواب دانشجوشون بودید.
استاد طیب بزرگترین انسانی هستند که در تمام عمرم دیدم. رفتاری که در موردشون صورت گرفت و بازنشستگی اجباریشون و اتفاقهای تلخ بعدی... خیلی برای من و کسانی که با تمام وجودشون استاد رو دوست دارند دردآور بود