کوپانگ که در حال حاضر فقط در بازار کره‌جنوبی فعالیت می‌کند، توانسته در کشوری که تقریبا همه ۵۲ میلیون شهروند آن گوشی هوشمند با اینترنت پرسرعت دارند، موفق ظاهر شود. کیم شرکت کوپانگ را در سال ۲۰۱۰ و مشابه عملکرد شرکت گروپن شیکاگو تاسیس کرد، اما چند سال بعد مدل کسب‌وکارش را تغییر محور داد تا به آمازون یا علی‌بابای کره تبدیل شود.
ارزش سهام شرکت تجارت الکترونیک کره‌ای کوپانگ (Coupang) با عرضه اولیه آن در بورس نیویورک در روز ۱۱ مارس، ۴۰درصد افزایش یافت و بوم‌کیم، بنیان‌گذار و مدیر عامل این شرکت را ثروتمند کرد. ارزش کلی شرکت کوپانگ با این عرضه اولیه به ۱۰۹ میلیارد دلار رسید.
به گزارش دنیای اقتصاد به نقل از Forbes، سهم ۲/ ۱۰ درصدی کیم، حالا ۱/ ۱۱ میلیارد دلار می‌ارزد که بیش از ۱۰ برابر ارزش خالص آن، قبل از عرضه اولیه است. این اتفاق باعث شده کیم ۴۲ ساله، به سومین فرد ثروتمند کره جنوبی تبدیل شود و بعد از جی لی، معاون سامسونگ و مونگ کو چانگ، رئیس امپراتوری هیوندای قرار بگیرد. کیم در سئول متولد شد، اما در ۷ سالگی کره را ترک کرد. در ۱۳ سالگی به یک مدرسه شبانه‌روزی در ماساچوست رفت، سپس وارد دانشگاه هاروارد شد. بعد از آن به مدرسه کسب‌وکار هاروارد رفت، اما بعد از فقط ۶ ماه آنجا را رها کرد.
بعد از یک دوره کارآموزی در مجله «نیو رپابلیک» در گروه مشاوره بوستون مشغول به کار شد سپس مجله‌ای را تاسیس کرد که در سال ۲۰۰۹ بسته شد. او یک سال بعد از آن، شرکت کوپانگ را تاسیس کرد. با ۶/ ۴ میلیارد دلار تامین شده، کوپانگ فعلا بزرگ‌ترین عرضه اولیه امسال را رقم زده و بعد از عرضه اولیه سهام علی بابا در سال ۲۰۱۴، بزرگ‌ترین شرکت آسیایی در این زمینه محسوب می‌شود. این شرکت واقع در سئول، حالا ارزشمندترین استارت‌آپ در کشور خودش است و ظرفیت بازار آن، دو برابر مرورگر داخلی نور (Naver) است که ارزش آن در حال حاضر ۵۴ میلیارد دلار است.
کوپانگ که در حال حاضر فقط در بازار کره‌جنوبی فعالیت می‌کند، توانسته در کشوری که تقریبا همه ۵۲ میلیون شهروند آن گوشی هوشمند با اینترنت پرسرعت دارند، موفق ظاهر شود. کیم شرکت کوپانگ را در سال ۲۰۱۰ و مشابه عملکرد شرکت گروپن شیکاگو تاسیس کرد، اما چند سال بعد مدل کسب‌وکارش را تغییر محور داد تا به آمازون یا علی‌بابای کره تبدیل شود.
اولین سرمایه‌گذاران کوپانگ، بلک‌راک و سکویا کپیتال بودند که در سال ۲۰۱۵ حدود ۳۰۰ میلیون دلار در این شرکت سرمایه‌گذاری کردند و حدود یک سال بعد هم سرمایه‌گذاری سافت‌بنک و شرکت‌های دیگر، باعث شد کوپانگ موجودی خود را توسعه بخشد و بر ارسال سریع سفارش‌ها متمرکز شد.
در سال ۲۰۱۸، کوپانگ ۲ میلیارد دلار از «صندوق چشم‌انداز سافت‌بنک» تامین مالی کرد و کارش را در کل کشور توسعه داد. این استارت‌آپ ۱۱ ساله، به یکی از ارزشمندترین شرکت‌های پورتفوی سافت‌بنک تبدیل شده و ارزش سهام ۱/ ۳۳ درصدی صندوق حالا به حدود ۳۷ میلیارد دلار رسیده که بیشتر از دارایی‌های این شرکت در اوبر و دوردش (DoorDash) است.
طبق شرح اسناد این سرمایه‌گذاری، کوپانگ با عایدات آن، پتانسیل ادغام یا سرمایه‌گذاری در کسب‌وکار‌های مکمل دیگر را به دست می‌آورد. این شرکت در حال حاضر بیش از ۱۰۰ مرکز تدارکات در ۳۰ شهر کره و ۱۵ هزار راننده تمام وقت برای ارسال کالا‌ها دارد که به شرکت امکان می‌دهد سفارش‌های ثبت شده تا قبل از نیمه شب را برای فردای آن روز ارسال کنند.
آن‌طور که شرکت اعلام کرده، ۷۰درصد جمعیت کره در فاصله ۱۱ کیلومتری یکی از مراکز لجستیک کوپانگ زندگی می‌کنند. اریک کیم، از شرکای شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر «گودواتر کپیتال» که تا سال ۲۰۱۶ از اعضای هیات مدیره کوپانگ بود، در مورد این شرکت می‌گوید: «آنها درس‌های جهانی (از آمازون و علی‌بابا) آموختند و نتایجی که به دست آمده خیره‌کننده است.»
کوپانگ در حال حاضر حدود ۲۵ درصد بازار ۱۱۵ میلیارد دلاری تجارت الکترونیک کره را در دست دارد و از شرکت‌های پیشکسوت مثل «جی‌مارکت» (تحت مالکیت eBay) و وب‌سایت خرده‌فروشی‌هایی مثل Lotte و Shinsegae که شرکت‌های بزرگی آنها را اداره می‌کنند، پیشی گرفته است.
یکی از تفاوت‌های کلیدی کوپانگ، استفاده از سیستم حمل‌ونقل و ارسال داخلی در بازاری است که این کار عمدتا به شرکت‌های شخص ثالث برون‌سپاری می‌شود. کیم می‌گوید: «رشد کردن در کره جنوبی، هنوز جای کار زیادی دارد.» طبق اعلام گودواتر، کوپانگ در حال حاضر از نظر نرخ نگهداشت دلار (درصد تغییر در خرید مشتریان فعلی از زمان اولین خرید آنها) از ابرخرده‌فروش‌هایی مثل والمارت، اتسی و علی‌بابا، جلوتر است و حتی نزدیک است که آمازون را هم پشت سر بگذارد. مجموع مشتریان وفاداری که کوپانگ در سال ۲۰۱۷ به دست آورده، در چهارمین سال خرید خود از این شرکت (۲۰۲۰)، ۳۵۰ درصد بیشتر خرید کرده‌اند و این رقم برای آمازون ۲۸۰ درصد بوده است.
البته کوپانگ برای حفظ موقعیت اصلی خود در بازار با چالش‌هایی مواجه است. مارس گذشته، یکی از کارگران پیمانی موقت در شیفت ارسال کالا در یکی از شهر‌های جنوب سئول جانش را از دست داد و در ماه اکتبر هم یک کارگر ۲۷ ساله که در مرکز تامین و تدارک کار می‌کرد، کمی بعد از تمام شدن شیفت شب از دنیا رفت و این اتفاق‌ها شرکت را زیر ذره‌بین‌های قانونی قرار داد.
چند روز پیش هم یکی از رانندگان واحد ارسال کالا بعد از ساعت کاری جانش را از دست داد. با اینکه کوپانگ انکار کرده که این مرگ‌ومیر‌ها ناشی از کار زیاد بوده و حتی اعلام کرده ساعات کاری کارگران، کمتر از سقف قانونی این کشور برای کارکنان تمام وقت است، اما تحقیقات مراجع قانونی مرتبط در کره، این اتفاق‌ها را به ساعت‌های کاری فرساینده و فشار شرکت بر کارکنان برای پایبندی به سیستم ارسال فوری مرتبط دانسته است. یکی دیگر از دلایل شرایط کاری سخت کوپانگ، استفاده کمتر از اتوماسیون در مقایسه با دیگر غول‌های تجارت الکترونیک است. سخنگوی شرکت تاکنون واکنشی به این اظهار نظر‌ها نشان نداده است.
