نایب رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی ایران گفت: این کشاورز است که هزینه‌های بالای تولید و کارگر و بسته‌بندی را متحمل می‌شود، اما کمترین سود را می‌برد. متاسفانه در حال حاضر سود بازار نه نصیب تولیدکنندگان می‌شود و نه مصرف‌کنندگان. کشاورز بعد از چند ماه مراقبت و زحمت در آخر آنقدر بی‌رغبت می‌شود که برخی برای کشت سال آینده برنامه‌ریزی نمی‌کنند.
امیر یوسفی نایب رئیس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی ایران اظهار کرد: اختلاف قیمت صیفی‌ها از سر زمین تا فروشگاه‌های مرکز شهر تهران گاه تا پنج برابر می‌رسد. همین سال گذشته کشاورزان جنوبی در اعتراض به نرخ خرید کیلویی ۲ هزار تومان محصولات خود را معدوم کردند چراکه همان محصولات در تهران به چندین برابر قیمت هم فروخته شد.
به گزارش دنیای اقتصاد در ادامه متن کامل این گفتگو را می‌خوانید:
چه عاملی باعث شده بین نرخ خرید سرزمین و فروشگاه در بازار صیفی‌ها اختلاف بالای ۱۰ هزار تومان باشد؟
مهم‌ترین و اصلی‌ترین موضوع فاصله زیاد بین تولیدکننده و مصرف‌کننده است؛ تا این فاصله پر نشود نمی‌توان به اصلاح قیمت‌ها امیدوار بود. تمام زحمات این بازار روی دوش کشاورز است. این کشاورز است که هزینه‌های بالای تولید و کارگر و بسته‌بندی را متحمل می‌شود، اما کمترین سود را می‌برد. متاسفانه در حال حاضر سود بازار نه نصیب تولیدکنندگان می‌شود و نه مصرف‌کنندگان. کشاورز بعد از چند ماه مراقبت و زحمت در آخر آنقدر بی‌رغبت می‌شود که برخی برای کشت سال آینده برنامه‌ریزی نمی‌کنند.
برای از بین بردن حلقه‌های واسطه چه باید کرد؟
اصلا فلسفه ایجاد میادین میوه‌وتره‌بار برای نزدیک شدن فاصله مصرف‌کننده و کشاورز بود که تولیدکننده بتواند از سود حاصل در بازار استفاده کند و مصرف‌کننده هم کالا را به پایین‌ترین قیمت در رقابت بازار برساند؛ اما در حال حاضر میادین به غرفه دلالی بدل شده‌اند. شهرداری‌ها مکان‌های مختلفی که به اندازه تقاضای بازار شهر نیست درنظر می‌گیرند و به سبب شکاف زیادی که بین نرخ میادین و فروشگاه‌های سطح شهر وجود دارد رانت و رقابت زیادی بین دلالها برای تصاحب این غرفه‌ها ایجاد می‌شود. تولیدکننده باید با تولیدکننده ارتباط بگیرد که دو طرف معامله سود کنند؛ اما متاسفانه در حال حاضر دو طرف در ضرر هستند و دلالها در سود کلان.
در حالت طبیعی و مکانیزمی سالم، هزینه واسطه‌ها چه میزان است؟
هزینه بسته‌بندی و حمل‌ونقل و... نهایتا ۵۰ درصد نرخ خرید از کشاورز تمام می‌شود. برای مثال اگر گوجه کیلویی ۲ هزار تومان از کشاورز خریداری شود نهایتا کیلویی ۴ هزار تومان باید به دست مصرف‌کننده برسد، اما همان‌طور که مشخص است در فروشگاه‌های سطح شهر چند برابر فروخته می‌شود یعنی چندبرابر نرخی که باید به دست مردم می‌رسید و در میادین توزیع می‌شود؛ چهاربرابر نرخ صحیح. این سود کلان هر بازاری را به فساد می‌کشاند.
