فرارو- همه نامزدهای ریاست‌جمهوری می‌گویند برای حل مشکلات اقتصادی ایران، یک برنامه ویژه دارند. اما تجربه دوره‌های قبل نشان می‌دهد که اصولا کاندیدا‌ها به جای ارائه یک برنامه مشخص با جزئیات کامل و نقشه راه مناسب، معمولا یک برنامه شعاری، آرمان‌گرا و دور از واقعیت ارائه می‌دهند.
به گزارش فرارو، اقتصاد ایران امروز با چالش‌های بسیار فراوانی دست و پنجه نرم می‌کند، اینکه نامزدهای ریاست جمهوری چه برنامه‌های عملی برای حل و فصل این چالش‌ها دارند، از اهمیت بسزایی برخوردار است، هرچند که تاکنون هیچکدام از نامزد‌ها تاکنون برنامه اقتصادی خود را ارائه نداده اند.
چالش‌های بزرگ اقتصادی ایرانعلی قنبری کارشناس مسائل اقتصادی در
گفتگو با فرارو با اشاره به اینکه نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در حوزه اقتصادی باید سه برنامه به صورت جداگانه ارائه دهند، اظهار داشت: آنها باید یک برنامه کوتاه مدت ارائه بدهند که بر اساس آن بتوانند اوضاع اقتصاد را سامان داده ومعیشت مردم را در مدت کوتاهی با بهبود مواجه سازند، در برنامه دوم یک برنامه پنج ساله داشته باشند که مباحث توسعه یک کشور در آن گنجانده شده و زیرساخت‌های مناسب بر اساس همان دنبال شود، دست آخر نیز یک برنامه بلند مدت که چشم انداز اقتصاد کشور بر اساس آن در یک مسیر درست ریل گذاری شود باید وجود داششته باشد تا بر اساس آن اقتصاد و معیشت مردم دیگر به وضعیت فعلی بازنگردد.
وی با تاکید بر اینکه نامزدهای ریاست جمهوری باید به سوالات اساسی اقتصادی پاسخ دهند، گفت: اولین سوالی که باید نامزد‌ها به آن جواب بدهند و برنامه‌های خود را در این زمینه اعلام کنند، چگونگی مواجهه با پدیده تورم وکنترل آن است، با توجه به ساختار اقتصادی که ایران دارد ما جزو کشور‌هایی هستیم که اقتصادمان تورم‌زا بوده به دلایل مختلف، اینکه دولت چگونه می‌خواهد با این تورم مواجهه داشته باشد، باید برنامه‌های عملیاتی خود را ارائه دهند، اینکه آیا به مانند دولت فعلی زمانی که با کسری بودجه مواجه خواهند شد آیا با چاپ پول و افزایش نقدینگی می‌خواهند کسری بودجه خود را جبران کنند این یک نکته کلیدی است نامزد‌ها باید به آن جواب بدهند که تورم را چگونه می‌خواهند کنترل کنند.
قنبری افزود: سوال دوم این است که نامزد‌ها برای افزایش درآمد سرانه و تولید ناخالص ملی چه برنامه‌هایی دارند، اینکه ما در مناظره‌ها بیاییم و با بیان یک سری کلی‌گویی‌ها و همچنین حرف‌های شعاری بخواهیم مباحث خود را مطرح کنیم به هیچ عنوان راهگشا نخواهد بود، در طول دوره‌های مختلف نامزدهای گوناگون برنامه ارائه ندادند و تنها به بیان حرف‌های کلی و شعاری بسنده کردند.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: سوال سوم که باید از سوی نامزد‌ها به آن پاسخ داده شود مربوط به چگونگی تحقق عدالت اجتماعی است، طی یک دهه اخیر شکاف طبقاتی در جامعه ایران با افزایش بسیار زیادی روبرو بوده و عملاً طبقه متوسط از بین رفته به نوعی می‌توان گفت بحث عدالت اجتماعی آسیب فراوانی دیده بنابراین اینکه نامزدهای ریاست‌جمهوری چگونه و با چه برنامه‌ای می‌خواهند عدالت اجتماعی را محقق کنند از اهمیت بسزایی برخوردار است.
وی ادامه داد: سوال چهارم در این رابطه مربوط به مباحث رفاه اجتماعی است، برنامه‌هایی که در حوزه افزایش رفاه اجتماعی نامزدهای دارند و می‌خواهند آن را دنبال کنند، باید به صورت عملی ارائه دهند، باید مشخص شود که برنامه‌هایی در این رابطه می‌خواهند به کار بگیرند، نتایج و تبعات آن چه خواهد بود، یعنی به طور کامل در این زمینه باید یک نقشه راه وجود داشته باشد.
این کارشناس مسائل اقتصادی با بیان اینکه سوال پنجم پیرامون چگونگی برخورد با نرخ ارز و مدیریت آن است، یادآور شد: به نوعی می‌توان گفت نرخ ارز متغیر کلیدی در ساختار اقتصاد ایران به حساب می‌آید و هرگونه افزایش و یا تلاطم در نرخ ارز سایر بخش‌های اقتصادی به خصوص بازار‌های سرمایه و همینطور بازار کالا‌های اساسی و مصرفی مردم را متلاطم می‌کند، اینکه سیاست‌های ارزی دولت چه سمت و سویی دارد باید مشخص شود.
قنبری تصریح کرد: سوال ششم که نامزد‌ها باید آن را مد نظر قرار داده و جواب قانع کننده‌ای برای آن داشته باشند برنامه آنها برای مبارزه با فساد است، اینکه آیا قوانینی تصویب نخواهد کرد که زمینه رانت خواری و سوء استفاده را فراهم کند و همچنین استفاده از مکانیزمی به نام دولت الکترونیک برای ایجاد شفافیت اقتصادی آیا در دستور کار آنها خواهد بود و ضمانت اجرایی این برنامه‌های مبارزه با فساد آنها چیست، چه مدت زمان دولت بعدی خواهد خواست تا بتواند از وقوع فساد‌های متعدد در بدنه دولت جلوگیری کند، باید مشخص شود چقدر رئیس‌جمهور آینده و دولت متبوعش در بحث مبارزه با فساد و ایجاد شفافیت اقتصادی اهتمام جدی دارند.
این اقتصاددان با اشاره به اینکه سوالات هفتم و هشتم که نامزدهای رسیدن به پاستور باید به آن جواب دهند مرتبط با چگونگی بهبود فضای کسب و کار و همچنین حمایت از بخش تولیدی و مولد اقتصاد کشور است، گفت: متاسفانه طی این سال‌ها فضای کسب و کار در کشور به نحوی با موانع زیادی روبرو بوده که اگر هم کسی قصد سرمایه‌گذاری و شروع کار تولیدی را داشته آنقدر با موانع زیادی روبرو بوده که عطای کار را به لقایش بخشیده و منصرف شده، این که نامزد‌ها چه برنامه‌های مشخصی برای بهبود فضای کسب و کار و همچنین حمایت از بخش واقعی اقتصاد که خلق ارزش افزوده خلق می‌کند، دارند را باید دولت آینده به صورت عملی تبیین کند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه نهمین سوالی که نامزد‌ها باید به آن توجه کنند بحث اشتغال است، خاطر نشان کرد: دولت آینده باید برنامه عملیاتی خود را در زمینه افزایش اشتغال و همچنین حفظ شغل‌های موجود را ارائه کند، در این زمینه بیان شعار‌های کلی به هیچ عنوان قابل قبول نیست، بلکه باید دولت آینده راهکار‌های عملی و اجرایی برای افزایش اشتغال در شهر‌های گوناگون اقتصادی را ارائه دهند و از بیان هرگونه مسائل شعاری در این زمینه خودداری کند.
چالش‌های بزرگ اقتصادی ایران
