تغییرات زیست محیطی و فناوری در دهه‌های آینده نحوه تغذیه ما را تغییر خواهند داد. در نتیجه، در دو دهه آینده باید انتظار چه چیزی را در بشقاب‌های خود داشته باشیم؟
فرارو- در قسمت دوم فیلم «بازگشت به آینده» در سال ۱۹۸۹ میلادی «مارتی مک فلای» می‌گفت: «مامان، مطمئنا می‌توانی یک پیتزا را هیدراته کنی». در صحنه‌ای که در سال ۲۰۱۵ میلادی نمایش داده می‌شود یک «لورین مک فلای» سالخورده (مادر مارتی) دیسکی به اندازه کوکی را درون یک هیدراتور «بلک‌اند دکر» قرار می‌دهد و چند ثانیه پس از آن یک پیتزای پپرونی با اندازه کامل و بخارپز را خارج می‌کند.
به گزارش فرارو؛ تصور «رابرت زمکیس» کارگران فیلم از دنیای قرن بیست و یکم از خودرو‌های با قابلیت پرواز و پیشخدمت‌های با صفحه نمایش ممکن است هنوز به طور کامل محقق نشده باشند، اما نوآوری در غذا و آشپزی خوشمزه‌تر و سالم‌تر و هیجان انگیزتر از آن چیزی هستند که در خواب دیده ایم.
برای آغاز باید اشاره کرد که در دو دهه آینده تغذیه به شدت شخصی خواهد شد یک دهه پیش، تنها ورزشکاران رژیم ورزشی خود را به دقت پیگیری می‌کردند. امروز پیدا کردن دوچرخه سوار، دونده یا کوهنوردی که از نوعی ساعت، اپلیکیشن در تلفن همراه هوشمند یا ردیاب برای حفظ ثبات در هر تمرین خود استفاده نکند کار دشواری است. امروز هر فردی علاقه دارد با افتخار تلاش‌اش برای عرق ریختن را به صورت آنلاین به اشتراک گذارد.
همین امر به زودی در مورد عادات غذایی ما نیز صدق خواهد کرد. دستگاه‌های دیجیتال ما براساس ژنتیک، سبک زندگی و باکتری‌هایی که در روده‌های ما به غذا هجوم می‌آورند، راهنمایی‌هایی درباره شخصی‌سازی غذا را به ما ارائه می‌دهند. روز‌های کالری شماری و رژیم غذایی یک وعده‌ای به شمارش افتاده اند.
از سال ۲۰۱۵ میلادی که دانشمندان رایانه‌ای و زیست‌شناسان سلولی نشان دادند که چگونه غذا‌های سالم مانند گوشت فاقد چربی می‌توانند باعث افزایش قند خون افراد شود، توصیه‌های تغذیه‌ای در هم ریخته اند.
نرم افزار‌های هوش مصنوعی قادر خواهند بود تا چگونگی پردازش و جذب نان روزانه توسط ما و تریلیون باکتری‌ای که در دیواره روده ما حضور دارند را پیش بینی کرده و تخمین زنند. این روز‌ها ما خوشحال هستیم که سواب‌هایی را برای شرکت‌های چند ملیتی آزمایش کننده درباره منشاء اجداد می‌فرستیم به این امید که بدانیم پدران ما از کجا آمده‌اند که در اصل همه از آفریقا آمده‌اند
به همین ترتیب، به زودی یک لوله محتوای یک قطره خون، تف و یا پیمانه از مدفوع خود را (بله، واقعا جدی است) به یکی از شرکت‌های فعال در حوزه سلامت و ژنتیک ارسال خواهیم کرد. برای چند دلار یا یورو در ماه، داده‌های بیولوژیکی ما با الگوریتم، فهرستی از غذا و دستورالعمل‌های توصیه شده را برای شخص ما مشخص می‌کنند و نتایج مستقیما به تلفن همراه، تبلت یا ساعت ما ارسال می‌شوند و از شما می‌خواهند غذا‌های مناسب با ویژگی‌های منحصر به فرد خود را انتخاب کنید. هم چنین، فرصت به اشتراک‌گذاری عکس دستورالعمل غذایی را در اینستاگرام خواهید داشت و آن را به صورت آنلاین به رخ خواهید کشید.
روند دیگری که در دو دهه آینده خواهیم دید و به شدت تقویت خواهد شد پایداری است. در سال ۲۰۵۰ میلادی ۹ میلیارد دهان گرسنه برای تغذیه روی سیاره زمین وجود خواهند داشت! برای اجتناب از گرسنگی انبوه تولید محصولات در سراسر جهان باید افزایشی دو برابری داشته باشد.
با توجه به این که فاجعه آب و هوایی قریب الوقوع در پیش روی ما قرار دارد دستیابی به این هدف در جهانی گرم‌تر خشک‌تر و غیر قابل پیش بینی تر، هوش و نوآوری بشری بیش‌تری را می‌طلبد و مقداری از نتیجه آن روی بشقاب‌های ما خواهد نشست. با توجه به آن که اکثر جمعیت جهان و ۸۰ درصد جمعیت امریکا اکنون در شهر‌ها یا نقاط با پراکنش شهری زندگی می‌کند محصولات بیش‌تری به خانه نزدیک می‌شوند و این به لطف هیدروپونیک است: کشت محصولات در داخل خانه بدون نیاز به خاک در حمام‌های آب حاوی مواد معدنی.
مزارع عمودی در کلان شهر‌ها فضای سبز تازه‌ای را در اختیار ما قرار داده و جایگزین زمین‌های چند هکتاری خواهند شد. هم چینن، شاهد گسترش بازیافت خواهیم بود رستوران‌های سطح بالا در لندن پیش‌تر نشان داده‌اند که می‌توان غذای با کیفیت را با ضایعات صفر سرو کرد و در آشپزخانه هیچ سطل زباله‌ای نداشته باشید، زیرا همه چیز دوباره قابل بازیافت خواهد بود. حتی بشقاب‌ها و شیشه‌های شکسته به آثار هنری اتاق ناهارخوری تبدیل می‌شوند.
یکی از شوم‌ترین پیش‌بینی‌ها (برای بسیاری، اما دیگرانی خواهند بود که از این چشم‌انداز خوشحال هستند) این است که ما در دنیای بدون گوشت یا با گوشت کم‌تر زندگی خواهیم کرد. مصرف گوشت در غرب مطمئنا در دهه‌های آینده به روند کاهشی خود ادامه خواهد داد. اگرچه با وجود گوشت خواری فزاینده در جهان در حال توسعه، استیک و سیب زمینی سرخ شده به این زودی‌ها رخت بر نخواهند بست.
حبوبات ممکن است کمی از مد افتاده و قدیمی به نظر برسند، اما مواد غذایی شگفت‌انگیزی هستند که خود را برای بازگشت بزرگ آماده می‌کنند حبوبات پروتئینی به کود کمی برای رشد نیز دارند یا اصلا نیازی به کود ندارند و تنها با آب می‌توانند رشد کنند. گوشت‌های آزمایشگاهی ظرفیت بالایی خواهند داشت.
درون فضا‌های فلزی سلول‌های ماهیچه‌ای در آب گوشت شیمیایی گرم غوطه‌ور شده و با روغن ها، نمک‌ها و طعم دهنده مخلوط می‌شوند و به شکل همبرگر یا ناگت مرغ در می‌آیند. آسیای جنوب شرقی احتمالا از گوشت و فرآورده‌های آزمایشگاهی استقبال خواهد کرد.
سنگاپور که ۹۰ درصد مواد غذایی خود را وارد می‌کند پیش‌تر گوشت و ماهی آزمایشگاهی را تایید کرده است تا امنیت غذایی را برای بلند مدت تقویت کند. با کاهش قیمت گوشت آزمایشگاهی، محصولات گوشتی فرآوری شده ارزان‌تر و پایدارتر برای جهان عرضه خواهند شد. در ۲۰ سال آینده، روغن جلبک به یک روغن پخت و پز همه منظوره و برای ریختن روی سالاد تبدیل خواهد شد.
پیش‌تر اسپیرولینا را در اسموتی‌ها و فروشگاه‌های مواد غذایی سالم دیده‌اید میکروب‌های جلبکی به رنگ آبی مایل به سبز سرشار از روغن‌های سالم و هم چنین ویتامین‌ها و پروتئین هستند. به عنوان یک پودر، «ریز جلبک» یک ماده موثر برای پر کردن شکاف تغذیه‌ای برای بسیاری از افراد در سراسر جهان خواهد بود. ریزجلبک‌ها با بیش از صد هزار نوع و رنگ‌های مختلف می‌توانند دی اکسید کربن را به غذا، جایگزین‌های پلاستیکی و حتی سوخت زیستی تبدیل کنند. ریز جلبک‌ها را می‌توان در مقادیر زیادی در مخازن تقریبا در هر نقطه‌ای حتی در بیابان پرورش داد.
نگران نباشید، روغن جلبک طعمی شبیه آب حوضچه ندارد! هم چنین، حشرات به عنوان یک گزینه پروتئینی ارزان و به عنوان خوراک حیوانات و مزارع پرورش ماهی وعده بزرگی را ارائه می‌دهند.
خزنده‌هایی، چون جیرجیرک‌ها و ملخ‌ها پروتئین بالایی دارند. ممکن است فکر کنید که همه این‌ها کمی شبیه به یک نسخه از شام پیتزای «مک فلای» در قسمت دوم بازگشت به آینده است. با این وجود، پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که هنوز هم ممکن است اوضاع کمی عجیب‌تر شود. آنان اشاره می‌کنند که ما زندگی دیجیتالی موازی خواهیم داشت.
امروز، ممکن است از اینستاگرام برای تظاهر به داشتن یک زندگی عالی استفاده کنید، اما فردا هر یک از ما یک کپی دیجیتال کامل، یک آواتار خواهیم داشت که مانند ما در دنیای دیجیتال سه بعدی پرسه می‌زند.
دیگر خبری از Zoom یا Google Hangouts برای جلسات کاری نیست. در چند سال آینده ما از طریق آواتار خود از طریق صفحه نمایش یا هدست در یک جهان خیالی با دیگران ملاقات خواهیم کرد.
جلسات کاری ما، قرار‌های ملاقات ما و خرید ما از طریق نسخه کپی شده آنلاین ما انجام می‌شود.
این نسخه ممکن است شبیه شما باشد و مانند شما لباس بپوشد، یا ممکن است نباشد و انتخاب بر عهده شما و کیف پول شما خواهد بود مانند بازی‌های ویدئویی.
منبع: نیویوروپیئن
