(عکس) واتچریا؛ ترکیب غول‌پیکر تمساح و سمندر!

رویا پاک سرشت- فرارو- شبیه تلاقی تمساح و سمندر بود و قطعاً حیوانی نبود که بتوان با آن سر و کار داشت. مدت‌ها قبل از دایناسور‌ها یا حتی ظهور اولین دوزیستان و خزندگان واقعی، موجودی منحصر به فرد به نام واتچریا یک شکارچی واقعی بود.

به گزارش خبرآنلاین به نقل از گلوبال‌تایم، تحقیقات جدید درک عمیق‌تری از واتچریا ارائه می‌کند، که تقریباً ۳۳۰ میلیون سال پیش در دوره کربونیفر می‌زیست و در زمان آزمایش‌ها و نوآوری‌های تکاملی که در ده‌ها میلیون سال پس از اولین تسخیر مهره‌داران بر زمین پدید آمد، نقش این جانور عظیم‌الجثه برای انسان‌های امروزی روشن شد.

پس از بررسی دقیق استخوان‌های فسیل‌شده‌اش، دانشمندان با تعجب دریافتند که واتچریا در طول زندگی خود از الگوی رشد آهسته و پیوسته مشابه بسیاری از خزندگان و دوزیستان مدرن پیروی نکرده است، بلکه در دوران جوانی مانند پرندگان و پستانداران به سرعت رشد کرده است.

واتچریا یکی از چهارپایان اولیه بود، همانطور که اولین مهره داران خشکی - حیوانات با ستون فقرات - شناخته شده بودند. این‌ها پیشینیان مهره داران زمینی امروزی بودند؛ دوزیستان، خزندگان، پرندگان و پستانداران. وتچریا که بیشتر وقت خود را در دریاچه‌ها و رودخانه‌ها می‌گذراند، به طول حدود ۷ فوت (۲ متر) رسید و آن را به بزرگترین قلدر در دوره خود تبدیل کرد.

مگان ویتنی دیرینه‌شناس از دانشگاه لویولا در شیکاگو و نویسنده ارشد این تحقیق که در مجله Communications Biology منتشر شده است، می‌گوید: «واتچری یکی از دوزیستان بزرگ کند و تنبل نبوده‌است. این شکارچی فعال بود که در مرحله جوانی زندگی خود به سرعت رشد کرد.»

واتچریا از نزدیک به ۴۰۰ فسیل کشف شده در نزدیکی شهر کوچک What Cheer در آیووا شناخته شده است.

ویتنی می‌گوید: «واتچریا با جمجمه بزرگی که با دندان‌ها و اندام‌های قوی و درشت پر شده است مشخص می‌شود. «این شکارچی راس محیط خود بود که شامل انواع مختلف ماهی‌ها و کوسه‌های باستانی و همچنین سایر چهارپایان اولیه کوچکتر بود.»

بن اوتو، یکی از نویسندگان این مطالعه، دانشجوی دکترای دیرینه‌شناسی در کمیته زیست‌شناسی تکاملی دانشگاه شیکاگو و موزه فیلد که بقایای واتچریا را در مجموعه خود نگهداری می‌کند، اضافه کرد: «این یک جانور فوق العاده عجیب است.» «شما اگر آن را دیدید احتمالاً فکر می‌کنید یک کایمن است یا شاید یک سمندر بزرگ. فلس نداشت و به جای جمجمه صاف، جمجمه‌ای بلند و باریک داشت.»

بر خلاف بسیاری از چهارپایان اولیه و بیشتر گونه‌های منقرض شده از هر حیوانی، فسیل‌های واتچریا از نقاط مختلف چرخه زندگی این حیوان به دست آمده است.

ویتنی گفت: «استخوان‌ها مانند کتاب داستان عمل می‌کنند و اطلاعات مربوط به حیوانات را تا زمانی که زنده هستند ثبت می‌کنند و یکی از اطلاعات مهمی که در استخوان ثبت می‌شود سرعت رشد حیوان است.»

بررسی میکروسکوپی برش‌های استخوان ران نه عدد از واتچریا‌ها الگو‌های رشد استخوان را در طول زمان نشان داد.

یکی از یافته‌های کلیدی این تحقیق این است که ما استخوان‌های با رشد سریع را در بچه‌های واتچریا شناسایی کردیم. این مهم است، زیرا نشان می‌دهد که استراتژی رشد این حیوان مشابه استراتژی ما بوده است: رشد سریع در جوانی و سپس کند شدن رشد با تبدیل شدن به یک بزرگسال.

اوتو گفت: این استراتژی رشد به این معنی است که واتچریا متابولیسم بالایی داشته‌است.