شش قطعه لوحِ خط میخی از دوره‌ی هیتی‌ها، یک اثر مُهر و یک ساختمان عمومی نشان می‌دهد این سایت در طول دوره‌های برنز میانی و دیرینه (قرون ۱۶ تا ۱۸ قبل از میلاد) محل سکنی بوده است.
تیم باستان‌شناسیِ ایتالیایی-ترکیه‌ای به رهبری دانشگاه پیسا (Pisa) ساختار مرموز دایره‌ای شکلی را در تپه اوشاکلی سکونتگاه هیتی‌ها در مرکز ترکیه کشف کرده است.
به گزارش فرادید، این یافته در کنار یافته‌های دیگرِ فصول پیشین حفاری، تاییدی است بر این که این سایت در واقع شهر مقدس باستانی زیپالاندا است. حفاری‌های پیشین، سازه‌های عمومی مهمِ عصر هیتی‌ها را آشکار کرد: سیستم‌های کرت‌بندی و استحکاماتی که قدمت آنها به عصر آهن بازمی‌گردد و تراز‌هایی که متعلق به دوره‌های پسین هستند.
شش قطعه لوحِ خط میخی از دوره‌ی هیتی‌ها، یک اثر مُهر و یک ساختمان عمومی نشان می‌دهد این سایت در طول دوره‌های برنز میانی و دیرینه (قرون ۱۶ تا ۱۸ قبل از میلاد) محل سکنی بوده است.
در جریان حفاری‌های این فصل، تیم تحقیقاتی یک ساختار دایره‌ای شکلِ عصر هیتی‌ها را از چیزی که به احتمال زیاد معبد اصلی شهر بوده، کشف کرد. عملکرد و هدف این سازه نامشخص است، اما پروفسور آناکلِتو داگوستینو از دانشگاه پیسا باور دارد هدف این سازه، آیینی بوده است. او در این باره گفته است: «این ساختار به همراه یافته‌های دیگرِ کشف‌شده به مرور زمان، به پیشبرد پژوهش‌ها درباره ارتباط اوشاکلی با شهر هیتی زیپالاندا کمک میکند؛ یک مرکز آیینی و سکونتگاهی پادشاهی در دورۀ باستان که هنوز دربارۀ محل واقعی آن تردید‌هایی وجود دارد.»
شرحِ یکی از مراکز آیینیِ زیپالاندا در لوح‌های کشف‌شده در هاتوسا (پایتخت هیتی‌ها) موجود است. در این لوح‌ها، زندگی شهریِ زیپالاندا از جمله فستیوال‌ها و مراسم تشریفاتی توصیف شده و به معبدی اشاره میشود که وقف خدای طوفان زیپلانتیل، وائزیلی، وائزیل یا وائزو است.
خدای طوفانِ زیپالاندا الهه‌ی مهمی برای هیتیت‌ها بوده است. در زیپالاندا، او را یکی از پسران تارونا (خدای آب و هوای بهشتی) و الهه‌ی خورشیدِ زمین در نظر می‌گیرند.
این یافته‌ی مهم در جریان فصل کاوش ۲۰۲۲ به رهبری دانشگاه پیسا رخ داد. حفاری‌های این فصل منجر به کشف بقایای یک دیوار پلکانی بزرگ در اطراف یک قلعه‌ی عصر آهن و برخی مقبره‌ها از اواخر دوران باستان هم شده است. هدف این پروژه‌ی تحقیقاتی، بازسازی تاریخ این شهرِ وابسته به آناتولی از فاز ابتداییِ شهرنشینی تا دگرگونی آن در دوره‌ی شکل‌گیریِ مجسمه‌های مهمِ عصر‌های بزنر و آهن است.
یکی از مهمترین اکتشافاتِ سال ۲۰۲۱، در تپه‌های اوشاکلی انجام شد که داخل مرز‌های دهکده‌ی بویوک تاشلیک از روستای ناحیه سورگون یوزگات واقع است. باستان‌شناسان یک موزاییکِ ۳۵۰۰ ساله را در تپه‌ی اوشاکلی کشف کردند که شاید یکی از قدیمی‌ترین نمونه‌های کشف‌شده در دنیا باشد.
