مرغی که بند بند وجودش را سیاهی فراگرفته است

ایام سمانی یک نژاد مرغ اندونزیایی است که منشا آن جزیره جاوه است. اگرچه منشأ دقیق آن ناشناخته است، اما به احتمال زیاد محصول ترکیبی بین پرندگان سبز و قرمز جنگل بوده است.

به گزارش خبرآنلاین، حتی نام آن مبهم است، به طوری که آیام به مرغ در اندونزیایی اشاره می‌کند و سمانی به یک سکونتگاه یا سیاه جامد در سانسکریت اشاره دارد.

ایام سمانی دارای یک بیماری منحصر به فرد به نام فیبروملانونیس است که باعث افزایش رنگدانه در بدن مرغ می‌شود و باعث سیاه شدن آن می‌شود. اما برخلاف آلبینیسم علاوه بر پوست و پر باعث سیاهی گوشت، استخوان و حتی اندام‌های داخلی می‌شود. با این حال، خون آن قرمز است، البته کمی تیره‌تر از خون مرغ‌های معمولی است.

در اندونزی، این پرندگان به عنوان نماد وضعیت در نظر گرفته می‌شدند و خانواده‌های ثروتمند از آن‌ها مراقبت می‌کردند. آن‌ها قرار بود قدرت جادویی داشته باشند و به دلیل ظاهر اسرارآمیزشان به عنوان واسطه‌ای بین قلمرو زنده و روح عمل کنند.

این نژاد توسط مهاجران هلندی پس از تماشای بومیان که آن‌ها را در مراسم مذهبی به کار می‌گرفتند، پیدا شدند، جایی که گاهی اوقات آن‌ها را برای جلب رضایت خدایان قربانی می‌کردند. تعدادی از این مهاجران که مجذوب ظاهرشان بودند، می‌خواستند آن‌ها را به اروپا بازگردانند، اما تا سال ۱۹۹۸ بود که یک پرورش دهنده هلندی به نام یان استورینک آن‌ها را به آنجا آورد.

ایام سمانی چندین نوع پر متمایز دارد، اما نوع برس بطری با ارزش‌ترین نوع پرنده است و قیمت یک پرنده تا ۵۰۰۰ دلار است. نژاد لیدا هیتم پر صاف که اغلب به عنوان زبان سیاه شناخته می‌شود، نژاد دیگری است. کمتر از هزار ایام سمانی در ایالات متحده وجود دارد که زبان‌های کاملاً سیاه دارند و آن‌هایی که زبان صورتی دارند به احتمال زیاد فقط یکی از دو ویژگی فیبروملانیستی را دارند که آن‌ها را از رقابت حذف می‌کند.

با این حال، حتی فیبروملانوز سطح بالایی نیز برای همیشه باقی نمی‌ماند و با افزایش سن ایام سمانی، ممکن است گوشت آن‌ها به تدریج خاکستری شود. جدا از ظاهرشان، یکی از دلایل گرانی آن‌ها این است که برخلاف سایر مرغ‌هایی که تخم می‌گذارند، ایام سمانی فقط یک یا دو تخم در هفته می‌گذارد که در مجموع ۶۰ تا ۱۰۰ تخم در سال است.
علاوه بر این، پس از تخمگذاری بیست تا سی تخم، ممکن است تا شش ماه قبل از تخمگذاری مجدد استراحت کنند. هنگامی که با این واقعیت ترکیب می‌شود که همه جوجه‌ها رنگ سیاه خیره کننده خود را نشان نمی‌دهند، پرورش نژاد اصیل آن چالش برانگیز است، به همین دلیل است که آن‌ها بسیار نادر هستند.

برخلاف تصور رایج، در حالی که رنگ سیاه جوجه‌ها در طول رشد جنینی ایجاد می‌شود، تخم‌ها خود کرم کم رنگ با رنگ صورتی کم رنگ هستند.

علیرغم قیمت گران و رنگ متمایز آنها، رشد آن‌ها دشوار نیست و پرورش دهندگان آن‌ها را به عنوان پرندگانی مقاوم و انعطاف پذیر توصیف می‌کنند که قادر به زنده ماندن از اکثر بیماری‌ها هستند.