محققان سوئدی معتقدند که این توله شیر که اسپارتا نام‌گذاری شده، یکی از بهترین نمونه‌ها از حیوانات یافته شده از عصر یخبندان است که تا به امروز کشف شده است. دندان‌ها، پوست و بافت‌های نرم بدن این توله شیر، توسط یخ کاملا مومیایی شده‌اند و حتی اندام‌های داخلی بدن او نیز سالم هستند.
دانشمندان امیدوارند تا با انجام بررسی‌های بیشتر برروی لاشه توله شیر‌های یخ‌زده بتوانند برای بازیابی نسل شیر‌های غارنشین اقدام کنند.
به گزارش خبرآنلاین، اخیرا یک توله شیر یخ زده غارنشین که در منطقه یخبندان سیبری کشف شده بود، حسابی توجه محققان را به خود جلب کرده است. این توله شیر متعلق به حدود ۲۸ هزار سال پیش است و به دلیل یخ‌زدگی آنقدر خوب حفظ شده که حتی می‌توان تک تک تار‌های سبیل آن را مشاهده کرد.
محققان سوئدی معتقدند که این توله شیر که اسپارتا نام‌گذاری شده، یکی از بهترین نمونه‌ها از حیوانات یافته شده از عصر یخبندان است که تا به امروز کشف شده است. دندان‌ها، پوست و بافت‌های نرم بدن این توله شیر، توسط یخ کاملا مومیایی شده‌اند و حتی اندام‌های داخلی بدن او نیز سالم هستند.
اسپارتا یکی از چند توله شیر غارنشین (Panthera spelaea) است که در یخبندان دائمی یاکوتیا، که در بخش شمال شرقی روسیه واقع شده، مدفون شده بودند. در سال ۲۰۱۸ بود که بوریس برژنف، یکی از ساکنان محلی این منطقه، هنگامی که در جستجوی عاج‌های ماموت‌های باستانی در منطقه‌ای با بافت توندرا بود، به لاشه این بچه شیر یخ زده برخورد.
از آنجا که در سال‌های اخیر شکار و تجارت حیات‌وحش محدود شده، افرادی مانند برژنف در یخ‌های شمال روسیه به جستجوی عاج‌های باستانی می‌پردازند. در حالی که تغییرات آب و هوایی، باعث سست شدن یخ‌های دائمی شده، افرادی مثل برژنف فرصت و زمان بیشتری برای جستجو خواهند داشت و در نتیجه شانس‌شان برای یافتن بقایای باستانی بیشتر خواهد شد و این بقایا تنها مربوط به ماموت‌های پشمالو نیست.
در سال‌های اخیر ساکنان سیبری، بقایای چندین کرگدن پشمالو، گرگ، خرس‌های قهوه‌ای، اسب‌ها، گوزن‌های شمالی و گاومیش‌های کوهان‌دار را از زیر یخ‌ها بیرون کشیده‌اند که قدمت برخی از آنها به ۴۰ هزار سال پیش بر می‌گردد.
در زمان‌های گذشته در این استپ‌های یخی، پستانداران بزرگ و متعددی زندگی می‌کردند. برژنف یک سال قبل از یافتن اسپارتا در حاشیه رودخانه سمیولیاخ، لاشه یک شیرغارنشین دیگر را در فاصله ۱۵ متری از محل اکتشاف اسپارتا، در بین یخ‌ها پیدا کرده بود.
آن زمان این شیر، بوریس نام گرفت و اگر چه به طرز جالب توجهی سالم و دست نخورده بود، ولی احتمالا بر اثر ریزش توده‌های یخی، لاشه‌اش کمی آسیب دیده بود.
محققانی در سوئد که در تجزیه و تحلیل لاشه‌ها مشارکت داشتند بر این باورند که بوریس و اسپارتا در هنگام مرگ بین یک تا دوماهه بودند و به رغم شباهت‌های فیزیکی و ظاهر مشابه‌شان، احتمال می‌دهند که بوریس حدود ۱۵۰۰ سال قبل از اسپارتا متولد شده بوده.
