کشیدگی و پیچخوردگی اختلالات شایعی هستند که با درمان مناسب و استراحت معمولاً بهبود می‌یابند. رعایت اصول پیشگیری و آگاهی از علائم و درمان می‌تواند به کاهش خطر و تسریع در بهبودی کمک کند.
فرارو- پیچ خوردگی و کشیدگی، یعنی صدمات عضله و لیگامان، پیچخوردگی و کشیدگی از لحاظ شدت و بافتهای مبتلا متفاوت میباشند، ولی اغلب درمانهای مشابه دارند.
به گزارش فرارو، پیچخوردگی معمولا پارگی در عضله و گاهی اوقات در لیگامان یا تاندون می باشد که ممکن است همراه با پارگی نسبی و یا کامل فیبرها از محل اتصال آنها باشد.
کشیدگی و پیچخوردگی چیست؟
کشیدگی عضله: کشیده شدن یا پارگی عضله که معمولاً به دلیل استفاده بیش از حد یا آسیب حین فعالیت رخ می‌دهد.
پیچخوردگی رباط: کشیده شدن یا پارگی رباط (نوار بافتی که استخوان‌ها را به یکدیگر متصل می‌کند). شایع‌ترین محل‌های پیچخوردگی، مچ پا، زانو، و انگشتان دست هستند.
درد یا حساسیت به لمس: شدت درد با وسعت آسیب مرتبط است.
تورم مفصل آسیب‌دیده: معمولاً در ساعات اولیه پس از آسیب ایجاد می‌شود.
قرمزی یا کبودی: ممکن است به سرعت یا چند ساعت بعد از آسیب ظاهر شود.
کاهش حرکت طبیعی مفصل: به دلیل درد و التهاب.
کشیدگی عضلات: ناشی از استفاده بیش از حد یا وضعیت‌های بدنی نادرست.
پیچخوردگی مفاصل: به دنبال تروما، سقوط، پیچ خوردن، یا حوادث ورزشی.
مچ پا، به دلیل ساختار خاص و استرسی که در حین فعالیت تحمل می‌کند، بیشتر در معرض پیچخوردگی است.
چاقی: فشار بیشتری به مفاصل وارد می‌کند.
تروما یا آسیب فیزیکی: ناشی از ورزش‌های شدید یا تصادفات.
کفش نامناسب: به‌ویژه کفش‌های پاشنه‌بلند.
ورزش‌های پرخطر: مانند اسکیت‌سواری، کوهنوردی، و اسکی.
تناسب فیزیکی را حفظ کنید: عضلات و مفاصل را تقویت کنید.
حرکات کششی: قبل و بعد از ورزش یا فعالیت‌های سنگین انجام دهید.
حمایت از مفاصل: از بانداژ یا تجهیزات محافظ در فعالیت‌های پرخطر استفاده کنید.
از کفش مناسب و راحت استفاده کنید.
بهبودی کامل: با درمان مناسب و استراحت، معمولاً ظرف ۶ تا ۸ هفته حاصل می‌شود.
در صورت‌عدم درمان مناسب، ممکن است به ضعف پایدار یا آرتریت منجر شود.
ضعف پایدار مفصل: در صورت‌عدم بهبودی کافی.
آرتریت: به دلیل آسیب‌های مکرر یا مزمن.
درمان کشیدگی و پیچخوردگی
استراحت: تا حد امکان مفصل آسیب‌دیده را بدون حرکت نگه دارید.
یخ‌درمانی: در ۲۴ ساعت اول، یخ را هر ۲ ساعت به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی ناحیه آسیب‌دیده قرار دهید.
کمپرس: با بانداژ کشی ناحیه را فشار دهید، اما نه به‌گونه‌ای که جریان خون مختل شود.
بالا بردن مفصل: مفصل آسیب‌دیده را در ارتفاع قرار دهید تا تورم کاهش یابد.
گرم‌درمانی: پس از ۲۴ ساعت، می‌توانید از گرما برای تسریع روند بهبودی استفاده کنید.
ممکن است نیاز به آتل یا بانداژ حمایتی باشد.
در موارد شدید، ممکن است جراحی برای ترمیم رباط‌های آسیب‌دیده لازم شود.
مسکن‌های بدون نسخه: مانند استامینوفن یا ایبوپروفن برای کاهش درد و التهاب.
از مصرف آسپیرین خودداری کنید زیرا احتمال خونریزی را افزایش می‌دهد.
در موارد شدید، ممکن است پزشک مسکن‌های قوی‌تر تجویز کند.
فعالیت‌ها در دوران بهبودی
استراحت اولیه: مفصل را ۱ تا ۲ روز استراحت دهید.
تمرینات ملایم: به‌تدریج تمرینات افزایش دامنه حرکتی را شروع کنید، اما وزنی روی مفصل آسیب‌دیده نیندازید.
فیزیوتراپی: برای بازگرداندن قدرت و حرکت مفصل ممکن است توصیه شود.
رژیم غذایی خاصی نیاز نیست، اما مصرف مواد غذایی سالم و غنی از پروتئین می‌تواند به ترمیم بافت‌ها کمک کند.
اگر مفصل قادر به تحمل وزن نیست یا حرکت طبیعی ندارد.
اگر درد غیرقابل تحمل است.
اگر تورم یا کبودی علی‌رغم درمان افزایش یابد.
کشیدگی و پیچخوردگی اختلالات شایعی هستند که با درمان مناسب و استراحت معمولاً بهبود می‌یابند. رعایت اصول پیشگیری و آگاهی از علائم و درمان می‌تواند به کاهش خطر و تسریع در بهبودی کمک کند.
