کودکان برای اینکه بتوانند در آینده ارتباطی موفق و صمیمانه با دیگران داشته باشند، باید بتوانند ارتباط بین فردی را در کودکی پرورش بدهند که شامل پیام‌های کلامی و غیر کلامی است.
فرارو- والدینی که تمایل دارند فرزندی با ارتباط موفق و صمیمانه با سایر افراد در کودکی و بزرگ‌سالی پرورش بدهند، از ابتدا بهتر است به پرورش روابط بین فردی در کودکان خود ارزش بدهند. ارتباط بین فردی فرایندی است که مردم از طریق آن اطلاعات، احساسات و منظورشان را به واسطه پیام‌های کلامی و غیر کلامی تبادل می‌کنند، این یک ارتباط رودرروست.
به گزارش فرارو، ارتباط بین فردی فقط شامل کلماتی که بیان می‌شوند یا زبانی که استفاده می‌شود، نیست؛ بلکه چگونگی بیان آن‌ها و پیام‌های غیر کلامی است که از طریق لحن صدا، حالت چهره و حرکات و زبان بدن ارسال می‌شود. هنگامی که دو یا چند نفر در یک مکان هستند و از حضور هم آگاهی دارند، مهم نیست که به صورت نامحسوس یا سهوا باشد؛ اما برقراری ارتباط در حال رخ دادن است.
یک مشاهده کننده بدون هیچ صحبتی ممکن است در حال استفاده از نشانه‌های وضعیت بدن، حالت چهره و شکل لباس پوشیدن برای ایجاد یک ذهنیت و ادراک از نقش، وضعیت احساسی، شخصیت و یا مقاصد دیگران باشد. اگرچه ممکن است قصد برقراری هیچ ارتباطی در میان نبوده باشد، مردم پیام‌هایی را با چنین شیوه‌های غیر کلامی دریافت می‌کنند.
مهارت روابط بین فردی مهارتی برای تعامل مثبت با افراد به خصوص اعضای خانواده در زندگی روزمره، شناسایی مرز روابط با دیگران و ایجاد روابط صمیمانه متعهدانه است.
این مهارت باعث می‌شود که کودک در آینده در رابطه با دیگران بتواند درست رفتار کند. به این معنا که رابطه دوستانه با آن‌ها برقرار کند و نیز بتواند آن رابطه را حفظ کند که این امر سلامت اجتماعی وی را تامین می‌کند؛ همچنین موجب برقراری ارتباط خوب با اعضای خانواده می‌شود. از طرف دیگر این مهارت او را قادر می‌کند که در مواقع لزوم یک رابطه را به شکلی سازنده به پایان برساند.
دوستان در بهبود مهارت روابط بین فردی کودک در خانواده نقش بسیار مهمی دارند. این مهارت سبب افزایش عزت نفس در کودک خواهد شد. کودکان باتوجه به الگوهای اجتماعی شدن این مهارت را می‌آموزند و با حمایت عاطفی می‌توانند در آینده با وجود این مهارت با استقلال کافی زندگی کنند. کودک به کمک این مهارت می‌تواند انتظارات و توقعات منطقی خود را بیان کند، در زمان لازم «نه» بگوید و رفتاری جرات‌مندانه داشته باشد.
جرات‌مندی به عنوان یکی از مولفه‌های مهارت روابط بین فردی نقش بسیار مهمی در روابط افراد ایفا می‌کند. برای مثال سبب احساس مثبت نسبت به خود می‌شود. فرد جرات‌مند از نظر دیگران قابل اعتماد است. جرات‌مندی باعث داشتن معنا در زندگی می‌شود؛ در نتیجه سبب می‌شود فرد از زورگویی و تحکم زبانی دور باشد.
در صورتی که جرات‌مندی در فرد ایجاد نشود، فرد دچار افسردگی و عصبانیت از خود خواهد شد، احساس درماندگی خواهد کرد و دچار ناکامی، ناامیدی و نداشتن کنترل در زندگی می‌شود. یک فرد با جرات‌مندی پایین به‌سادگی از دیگران عصبانی و رنجیده خاطر می‌شود، ممکن است خشم خود را به صورت انفجاری بروز بدهد، از افراد و موقعیت‌ها به خاطر اضطرابی که دارد، اجتناب می‌کند؛ در نتیجه فرصت‌های پیش آمده را از دست می‌دهد. او در روابط بین فردی ضعیف است؛ زیرا در بیان احساسات مثبت و منفی ناتوان است. با وجود پیامدهای جسمی احتمال تجربه استرس را هم دارد. در نهایت جرات‌مندی پایین سبب خواهد شد دیگران از او متوقع باشند و این رفتار در آن‌ها تقویت شود.
همانطور که کودک با ورود به مدرسه و مشاهده سایر روابط اجتماعی خود را با محیط و دیگر افراد همگام می‌کند، قطعا طیف وسیعی از مهارت‌های بین فردی را ایجاد می‌کند که پایه و اساس زندگی پیش روی آن‌هاست و شخصیتشان را شکل می‌دهد. کودکان معمولا در ایجاد ارتباط با دیگران به‌ویژه برای غلبه بر خجالت، مدیریت و درک احساسات خودشان به شیوه‌ای مناسب نیازمند راهنمایی و کمک هستند، با این وجود مهم است که والدین نقش اصلاح کننده و مشوق خود را برای رعایت نظم و انضباط به‌خوبی ایفا کنند.
هدف از آموزش کودکان در این زمینه شامل موارد زیر است:
• استفاده مناسب و بجا از پیام‌های تبریک
• توانایی آغاز به فعالیت با هم‌سالان خود و دیگر افراد
• تمایل به پیوستن و شرکت در فعالیت‌های گروهی
• توانایی آغاز به صحبت کردن و ادامه دادن بحث بدون حواس پرتی
• استفاده مناسب از ویژگی خودکامگی برای بر آورده کردن نیازها، باورها، اهداف و ایده‌های خود
• برطرف کردن اختلاف‌نظرها و ارائه راه کار مناسب و درک مفهوم بی‌عدالتی و عدالت
• بهره‌جویی از مذاکره و مباحثه به عنوان ابزاری برای دستیابی به هدف مطلوب
• آگاهی از فضای شخصی دیگران
یکی از چالش بر انگیزترین مهارت‌های بین فردی برای کودکان حل اختلاف نظرهای‌شان است. این یکی از مهارت‌های پیشرفته بین فردی محسوب می‌شود؛ زیرا نیازمند مهارت‌های پیش نیازی مانند خوب گوش دادن و درک ارتباطات کلامی و غیر کلامی است.
منبع: skillsyouneed
