ما با عراقی ها، لبنانی‌ها، اماراتی‌ها، کردها، سعودی‌ها و شاید در نهایت با برخی از سوری‌ها نیز معامله می‌کنیم. برخی از شرکای ما ناپسند هستند، اما این بخشی از دیپلماسی است. ما چندین دهه جنگ‌های زشت داشته ایم. وقت آن است که آرامشی زشت داشته باشیم.
فرارو- دیوید ایگناتیوس ستون‌نویس واشنگتن پست؛ بیایید در مورد پایان دادن به جنگ‌های زشت صحبت کنیم. نه، این مورد در اوکراین نیست دست کم هنوز نه بلکه در مورد منازعات در خاورمیانه است. در اینجا فهرستی مختصر را بیان می‌کنم و نشان می‌دهم که چرا دیپلماسی آمریکایی در این بخش آشفته جهان ضروری است.
به گزارش فرارو به نقل از واشنگتن پست، به نظر می‌رسد جنگ داخلی یمن یکی از بیرحمانه‌ترین جنگ‌های قرن حاضر به سمت یک راه حل با ثبات پیش می‌رود.
هنوز امکان شعله‌ور شدن آتش منازعه در یمن وجود دارد، اما سعودی‌ها پس از یک سال برقراری آتش بس مستحق کسب اعتبار هستند.
به گفته کاخ سفید «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی ایالات متحده پس از تماس تلفنی هفته گذشته با محمد بن سلمان ولیعهد عربستان سعودی «از تلاش‌های خارق العاده عربستان سعودی برای پیگیری نقشه راه جامع‌تر به منظور پایان دادن به جنگ استقبال کرد و حمایت کامل ایالات متحده از این تلاش را اعلام نمود».
زمان ان فرارسیده بود. سازمان ملل متحد در سال ۲۰۲۱ میلادی تخمین زده بود که جنگ یمن که توسط رهبری عربستان سعودی و با حمایت ایالات متجده آغاز شد ۳۷۷۰۰۰ کشته یا گرسنه برجای گذاشته است.
جنگ سوریه وضعیتی غم انگیزتر دارد. به گفته دیده بان حقوق بشر سوریه از سال ۲۰۱۱ میلادی این درگیری باعث کشته شدن بیش از ۵۰۰ هزار نفر و آواره شدن بیش از ۶ میلیون نفر شده است. با این وجود، این درگیری اسفبار فاقد میانجی یا نقشه راه ایالات متحده برای حل است. بنابراین، کشورهای عربی به تنهایی در حال انجام معاملات جداگانه هستند. وزیر خارجه عربستان در هفته جاری برای نخستین بار از سال ۲۰۱۱ میلادی به این سو در دمشق حضور یافت.
خستگی ناشی از مسئله جنگ سوریه گریبانگیر سیاستمداران امریکایی شده که پس از تلاش‌های دیپلماتیک ناموفق بی‌شمار موضوعی قابل درک است. ما به جای یک سیاست تحریم‌هایی را علیه «بشار اسد» رئیس جمهور سوریه اعمال کرده و از هرگونه عادی‌سازی روابط با او خودداری می‌ورزیم. تحریم‌ها ممکن است باعث شود اعضای کنگره احساس بهتری داشته باشند، اما در عمل اهرم فشار اندکی را در اختیار ما قرار می‌دهند و هیچ کارکرد مثبتی برای کاهش رنچ سوریه ندارند.
این رویکرد من را به یاد فقدان سیاست امریکا در قبال عراق دوره صدام حسین می‌اندازد.
توصیف نقش مناسب ایالات متحده در سوریه آسان است، اما اجرای آن بسیار دشوار می‌باشد. در وهله نخست تمام ما یک تعهد اخلاقی بر عهده داریم تا به کردهای سوریه کمک کنیم چرا که آنان نجیبانه برای نابودی داعش جنگیدند و جانباختند. این کمک ضروری است تا آنان بتوانند جایی برای خود در آینده سوریه‌ای فدرال بیابند.
آسیب‌پذیری متحدان کرد ما زمانی نشان داده شد که یک پهپاد (احتمالا از ترکیه) ژنرال «مظلوم عبدی» فرمانده نیروهای دموکراتیک سوریه تحت رهبری کردها را در ماه جاری در سلیمیانیه عراق هدف حمله قرار داد. ایالات متحده برای محافظت از متحدان کرد خود در سوریه آینده باید با شرکای منطقه‌ای‌اش در امارات متحده عربی، اردن و البته با عربستان سعودی همکاری کند. امیدوارم دیپلماسی محرمانه از قبل آغاز شده باشد.
جهان به نیروهای دموکراتیک سوریه بدهکار است. پس از غلبه آنان بر داعش این شبه نظامیان مسئولیت اسکان دادن زندانیان از جمله جنگجویان خارجی را برعهده گرفتند زندانیانی که در صورت آزاد شدن تهدیدی برای هر کشوری در اروپا و جهان عرب خواهند بود. رها کردن نیروهای دموکراتیک سوریه پس از جانباختن ۱۲ هزار نفر از آنان در نبرد با داعش امری بسیار عجیب و مضحک است.
دستور کار آمریکا در سوریه بیش از متحدان کرد ما را شامل می‌شود. کشورهای عربی همسایه (و اسرائیل) برای کاهش قدرت نظامی ایران در آنجا به کمک نیاز دارند. ترکیه در مورد امنیت مرزهای جنوبی خود به کسب تضمین و اطمینان خاطر نیاز دارد. پناهندگان به راهی برای بازگشت به خانه نیاز دارند. اسد پیروز احتمالی این روند سزاوار دریافت کمک به منظور بازسازی سوریه نیست، اما کشور سوریه سزاوار دریافت کمک است. دستور کار ما بدون آزاد شدن «آستین تایس» روزنامه نگار آزاد و همکار واشنگتن پست که در سال ۲۰۱۲ میلادی در آنجا ربوده شد تکمیل نخواهد شد.
زمانی که به جنگ‌های زشت در منطقه فکر می‌کنیم بیایید لحظه‌ای مکث کنیم تا لبنان فقیر و ویران را به یاد بیاوریم. این کشور پنج دهه است که توسط جنگ داخلی و فساد ویران شده است. نظام سیاسی آن کشور به قدری مسموم است که ملت لبنان نمی‌تواند بر سر تعیین رئیس جمهور به اجماع و توافق دست یابد.
خاورمیانه برای بخش عمده عمرمان منطقه‌ای همراه با درگیری بوده است. در حال حاضر ممکن است عصر تنش‌زدایی در آن منطقه در حال ظهور باشد البته به استثنای درگیری غم‌انگیز پایان ناپذیر بین اسرائیل و فلسطین. سیستم عامل جدید را می‌توان در چند کلمه خلاصه کرد: دوست پیدا کنید، پول درآورید.
این لحظه‌ای در مورد حل و فصل منازعات است. سعودی‌ها با کمک چین در حال عادی‌سازی روابط با ایران هستند. امارات خصومت با ترکیه و قطر را متوقف کرده است. اعراب در حال احیای روابط با اسد هستند. چین برای میانجی‌گری توافق عربستان و ایران اعتبار دریافت می‌کند. با این وجود، در واقع امارات متحده عربی نیروی محرکه در منطقه می‌باشد که معمار سیاست خارجی «بدون وجود مشکل» بوده است.
دولت بایدن نیز پس از دهه‌ها جنگ آمریکا در منطقه دیپلماسی را دوباره کشف می‌کند. ما با عراقی‌ها، لبنانی‌ها، اماراتی‌ها، کردها، سعودی‌ها و شاید در نهایت با برخی از سوری‌ها نیز معامله می‌کنیم. برخی از شرکای ما ناپسند هستند، اما این بخشی از دیپلماسی است. ما چندین دهه جنگ‌های زشت داشته ایم. وقت آن است که آرامشی زشت داشته باشیم.
