"دایره مرگ" یک پدیده طبیعی عجیب است که در آن کلونی مورچه ها اساساً با دنبال کردن یکدیگر در یک دایره بی پایان خودکشی می‌کنند.
«دایره‌مرگ» پدیده‌ای مشاهده‌شده است که در آن گروهی از مورچه‌های ارتش از گروه اصلی جستجوگر جدا می‌شوند، مسیر را از دست می‌دهند و شروع به دنبال کردن یکدیگر می‌کنند و دایره‌ای در حال چرخش را تشکیل می‌دهند که معمولاً به عنوان "مارپیچ مرگ" نیز شناخته می‌شود، چراکه مورچه‌ها ممکن است در نهایت از خستگی بمیرند.
به گزارش خبرآنلاین، "دایره مرگ" یک پدیده طبیعی عجیب است که در آن کلونی مورچه ها اساساً با دنبال کردن یکدیگر در یک دایره بی پایان خودکشی می‌کنند، راهپیمایی تا زمانی که از خستگی بمیرند ادامه پیدا می‌کند. مورچه های ارتش یا گروه اصلیقدرت جهت‌یابی ندارند، بنابراین از فرمون های یک مورچه جستجوگر پیروی می کنند.
تمامی مورچه ها دارای یک جفت شاخک خمیده بر روی سرشان و یک ناحیه فشرده و بسیار باریک بین شکم و سینه هستند. ملکه ها بزرگترین اعضای کلونی بوده و اغلب ۲ الی ۳ برابر بزرگتر از کارگران می باشند.
ملکه ها بالدار هستند ولی مدتی پس از جفت گیری، بال هایشان را از دست می دهند. بال های ملکه ممکن است پس از هچ شدن تخم ها مورد تغذیه لاروها قرار بگیرند. ملکه های انواع مورچه ها شکم های خیلی بزرگی دارند و می توانند به مدت چندین سال زنده بمانند. نرها و ملکه ها به منظور جفت گیری، از کلونی اولیه خود پرواز کرده و پس از جفت گیری برای خود کلونی جدید می سازند.
هر گونه مشخصی از مورچه ها در طول زمان معینی از سال جفت گیری می کند. پس از جفت گیری، مورچه ملکه یک محل مناسب را برای لانه گزینی جستجو نموده و یک کلونی جدید را آغاز می کند. وجود مورچه های بالدار در حال پرواز داخل خانه نشان دهنده یک لانه مورچه در آن حوالی است.
نرها عموماً هم اندازه و یا بزرگتر از کارگران بوده، بالدار هستند و دارای یک سر کوچک بوده و چشم های به نسبت بزرگی دارند. آن ها در کلونی های قدیمی تر و بزرگ، تولید شده و تنها هدفشان جفت گیری با ملکه های جدید است و مدت کوتاهی پس از جفت گیری می میرند.
کارگران ماده های عقیم و بی بال کلونی هستند. کارگران برخی از گونه های مورچه از لحاظ اندازه با یکدیگر متفاوت بوده و به دو گروه کارگران بزرگ و کوچک تقسیم می گردند.
