اگرچه مسجد‌های روستای پونک با کمک و همدلی اهالی ساخته شد، اما وجود زنی پارسا در روستا کمک زیادی به توسعه و ساخت مسجد، حسینیه و مدرسه در این روستا کرد.
یک چهاردیواری کوچک با چنار تنومندی که سایه‌اش را به آن بخشیده نخستین تصویر کوچه پونه یکم در محله پونک است. چهاردیواری‌ای که مسجدی تاریخی است و زنان کلیددارش هستند.
به گزارش همشهری آنلاین، ساده و بی‌ریاست. قدیمی‌ترین مسجد پونک نه گلدسته دارد و نه گنبدی که از دوردست بدرخشد، اما چراغ این مسجد بیش از ۱۰۰ سال است که روشن است. هرچند برخی از اهالی قدمت آن را ۳۰۰ سال هم روایت می‌کنند. این مسجد در ده پایین روستای پهنک بنا شد و مسجد حضرت ابوالفضل (ع) هم در ده بالا ساخته شد.
اگرچه مسجد‌های روستای پونک با کمک و همدلی اهالی ساخته شد، اما وجود زنی پارسا در روستا کمک زیادی به توسعه و ساخت مسجد، حسینیه و مدرسه در این روستا کرد.
معصومه، همسر عبدالحسین‌میرزا فرمانفرما، از ثروتمندان قاجار و مالک ده پونک، زنی پارسا و دست‌به‌خیر بود. احترام فدایی، دختر آخرین کدخدای پونک، می‌گوید: «در پونک ۲ مسجد قدیمی وجود دارد که در ده بالا و ده پایین روستای قدیم پونک ساخته شد. درگذشته روستانشینان زندگی ساده‌ای داشتند و فرمانفرما صاحب بیشتر زمین‌های این محدوده بود. معصومه خانم، زن دوم فرمانفرما که اهل نماز و روزه بود، تصمیم می‌گیرد مسجد و حسینیه بسازد.» عمل نیکی که باعث شده تا اهالی قدیمی این محله اصیل همچنان از او به نیکی یاد کنند.
مسجد حضرت رقیه (س) در ده پایین و بعد مسجد حضرت ابوالفضل (ع) در ده بالا از معروف‌ترین مساجد این محله است. فدایی می‌گوید: «مسجد حضرت رقیه (س) یک مسجد ساده و خشتی است که مورداستفاده زنان محله است و ورد آقایان به آن ممنوع است.
چند سالی هم درهایش بسته بود. عزت پونکی خدابیامرز که زنی باایمان و فاضله بود دوباره در‌های مسجد را باز کرد و بانی خیر شد. او جلسات روضه و قرآن راه انداخت. بعد از او دخترش بانی شد و همچنان چراغ مسجد روشن است.»
