مدل‌سازی‌های آب‌وهوایی سال ۲۰۲۴ نشان می‌دهد که دمای هوا برای اولین بار در تاریخ گرمایش زمین، از ۱٫۵ درجه سانتی‌گراد حد مجاز توافق پاریس فراتر می‌رود.
براساس پیش‌بینی اداره هواشناسی بریتانیا، سال ۲۰۲۴، گرم‌ترین سال در تاریخ بشریت خواهد بود و این بسیار نگران‌کننده است.
به گزارش خبرآنلاین، مدل‌سازی‌های آب‌وهوایی سال ۲۰۲۴ نشان می‌دهد که دمای هوا برای اولین بار در تاریخ گرمایش زمین، از ۱٫۵ درجه سانتی‌گراد حد مجاز توافق پاریس فراتر می‌رود.
با وجود اینکه متخصصان هواشناسی، پیش از این سال ۲۰۲۳ را گرم‌ترین سال عنوان کرده بودند، اما براساس بررسی‌های محققان، قرار است سال ۲۰۲۴، رکورد گرمای ۲۰۲۳ را بشکند و نگران‌کننده‌تر اینکه این تغییر آب‌وهوایی برگشت‌ناپذیر خواهد بود.
مدل‌سازی بریتانیایی که نشان می‌دهد سال ۲۰۲۴، دمای زمین برای اولین بار در تاریخ بشریت، از حد مجاز ۱٫۵درجه سانتی‌گراد فراتر می‌رود
بنابه گفته کارشناسان اداره هواشناسی بریتانیا، همراه شدن تغییرات آب‌وهوا با پدیده ال‌نینو هم موجب افزایش بیش از پیش دمای کره زمین شده است.
بنابر تخمین دانشمندان، سال آینده (۲۰۲۴) دمای کره زمین بین ۱٫۳۴ و ۱٫۵۸ درجه سانتی‌گراد، یعنی بیشتر از میانگین پیش از انقلاب صنعتی بالاتر می‌رود.
بنابه گفته دکتر دانستون، که کارشناس آب‌وهواست و مدیریت گروه پیش‌بینی آب‌وهوای اداره هواشناسی بریتانیا را به عهده دارد، «دمای کره زمین هر ۱۰ سال، ۰٫۲ درجه سانتی‌گراد افزایش دارد که این وضعیت بغرنج با پدیده ال‌نینو، تشدید هم می‌شود.»
پیش از این، دانشمندان بر این تصور بودند که فقط سال ۲۰۲۳، سالی گرم در تاریخ بشریت خواهد بود، اما با توجه به مدل‌سازی‌های انجام‌شده، سال ۲۰۲۴، حتی گرم‌تر و بالاتر از حد مجاز (۱٫۵ سانتی‌گراد) توافق پاریس خواهد شد که این شرایط بسیار خطرناک است.
سال ۲۰۱۵، در توافق پاریس، کشور‌های شرکت‌کننده در این کنفرانس توافق کردند که اجازه ندهند دمای زمین از حد مجاز ۱٫۵ درجه سانتی‌گراد افزایش یابد. اما اکنون پیش‌بینی‌های هواشناسی چیز دیگری می‌گوید.
دکتر دانستون می‌گوید، «البته فقط یک بار افزایش دمای زمین بیش از حد مجاز توافق پاریس، نقض این توافق به حساب نمی‌آید، اما این حد از گرمایش، نقطه عطفی در تاریخ گرمایش جهانی خواهد بود.
افزایش دمای زمین و تغییر اقلیمی در سال ۲۰۲۴، به چندین عامل از جمله فعالیت‌های انسان مرتبط است. همچنین پدیده مهم ال‌نینو، دما‌های متوسط منطقه‌ای را به‌طور موقت بالا می‌برد. مثلا، یک پدیده ال‌نینو موجب تغییر در توزیع آب‌های گرم اقیانوس آرام می‌شود. در نتیجه این وضعیت، برای مدت کوتاهی وزش باد‌ها ضعیف‌تر شده و آب‌های دریا‌ها گرم‌تر می‌شوند.
پروفسور «آدام اسکیف» از اداره هواشناسی بریتانیا می‌گوید، «علاوه‌بر پدیده ال‌نینو، شاهد دما‌های بسیار بالای غیرعادی در اطلس شمالی و اقیانوس منجمد جنوبی و همینطور تغییر اقلیمی در این مناطق هستیم. مجموعه این عوامل دمای کره زمین را به‌شدت بالا می‌برند.»
معمولا دما‌های کره زمین دچار نوسانات می‌شود و احتمال دارد دما سال‌های بعد از ۲۰۲۴، از محدوده ۱٫۵ درجه سانتی‌گراد بیشتر نشود. با این‌حال بنابه گفته پروفسور اسکیف، تغییرات اقلیمی مهم‌ترین عامل در گرمایش جهانی‌اند. او می‌گوید، «محرک اصلی در رکورد زدن دمای زمین، گرمایش مداوم ناشی از فعالیت‌های انسان است که از انقلاب صنعتی شروع شده و تاکنون ادامه دارد.»
دانشمندان با بررسی رویداد‌های پشت سر هم مربوط به شرایط آب‌وهوایی که بار‌ها رکورد دما شکسته شده است، پیش‌بینی گرمایش جهانی فراتر از حد مجاز سال ۲۰۲۴ را انجام دادند.
نوامبر (آبان) امسال (۲۰۲۳) گرم‌ترین ماه در تاریخ گرمایش جهانی بود و در واقع این پنجمین ماه متوالی بود که گرمای زمین رکورد می‌زد.
بنا به گفته کارشناسان اداره هواشناسی بریتانیا، گرمای سال ۲۰۲۳ هم بیشتر از پیش‌بینی‌های انجام‌شده در اواخر سال ۲۰۲۲ بود. در آن زمان بنابر پیش‌بینی‌های این اداره، قرار بود کره زمین بین ۱٫۰۸ تا ۱٫۳۲ درجه سانتی‌گراد افزایش دما داشته باشد که دما فراتر از این پیش‌بینی، یعنی تا ۱٫۴ درجه سانتی‌گراد رفت.
بنابر پیش‌بینی‌های این اداره هواشناسی، سال ۲۰۲۴، یازدهمین سال متوالی خواهد بود که دمای کره زمین از زمان پیش از صنعتی‌شدن، ۱ درجه سانتی‌گراد گرم‌تر خواهد بود.
در کنفرانس تغییر اقلیم سازمان ملل متحد ۲۰۲۳ که در حال حاضر در حال برگزاری است، انتظار می‌رود کشور‌ها در توقف استفاده از سوخت‌های فسیلی موافقت کنند.
متان و دیگر گاز‌های گلخانه‌ای که موجب گرمایش جهانی‌اند هم هدف تعهدات آب‌وهوایی هستند و در این کنفرانس درباره آنها هم گفتگو خواهد شد.
پدیده ال‌نینو، وضعیتی است که موجب تغییر در توزیع آب گرم در اقیانوس آرام در نواحی استوا می‌شود.
معمولا باد‌های قوی از شرق به غرب می‌وزند و با توجه به چرخش کره زمین، آب در بخش غربی اقیانوس آرام جمع می‌شود. این وضعیت آب سردتر را از اعماق اقیانوس به بخش شرقی اقیانوس آرام هدایت می‌کند.
وقتی پدیده ال‌نینو رخ می‌دهد، از شدت باد‌هایی که آب را به حرکت درمی‌آورند کاسته شده و باعث می‌شود تا آب‌های گرم‌تر به عقب و سمت شرق برگردند و این بخش از اقیانوس آرام گرم‌تر شود.
از طرفی، از آنجایی‌که دمای اقیانوس به جریان‌های بادی متکی است، این پدیده موجب ضعیف‌تر شدن شدت وزش باد‌ها شده و اقیانوس گرم و گرم‌تر می‌شوند. بدین‌ترتیب گفته می‌شود که پدیده ال‌نینو رخ داده است.
تغییر در هوا و جریان‌های اقیانوس اطراف استوا، با ایجاد ناهنجاری‌های فشاری، اثری مهم روی الگو‌های آب‌وهوایی جهان از خود به جا می‌گذارد.
در توافق پاریس (پیمان پاریس) که برای اولین بار در سال ۲۰۱۵ میان کشور‌های جهان امضا شد، قرار بر این شد، از انتشار‌های مربوط به کربن که موجب افزایش گرمایش جهانی است کاسته شود. در این توافق، کشور‌های شرکت‌کننده امیدوارند با اقداماتی که انجام می‌دهند، دمای زمین از حد مجاز ۱٫۵ درجه سانتی‌گراد افزایش نیابد.
