در سال مالی گذشته بخش تجارب دیزنی که شامل پنج پارک موضوعی و ناوگان کشتیهای تفریحی است ۹ میلیارد دلار سود عملیاتی داشته و همزمان بخش کسب و کار کار استریم آن ۲.۵ میلیارد دلار از دست داده است. در همان حال بخش فروش سینمای والت دیزنی در حال فروپاشی بوده است. فروش باکس آفیس در سراسر جهان برای سال ۲۰۲۳ میلادی ۲۰ درصد کمتر از سطح پیش از پاندمی کووید بود.
فرارو- آخرین قسمت از مجموعه "چیزهای عجیب" در تاریخ ۱۳ دسامبر(۲۳ آذر) از نتفلیکس پخش شد که شامل اجسام معلق، هیولاهای فریادزن و یک موش در حال انفجار بود. با این وجود، برخلاف فصل قبلی آن مجموعه علمی – تخیلی که در ماه نخست انتشار آن نزدیک به ۱ میلیارد ساعت تماشا داشت آخرین قسمت از آن مجموعه تاکنون تنها توسط چند هزار نفر دیده شده است. این بدان خاطر است که نمایش جدید نتفلیکس از طریق کابلهای فیبر نوری در نمایشگرهای تلویزیونی پخش نشده بلکه به صورت زنده بر روی استیجی در وست اند لندن اجرا شد که در واقع پیش درآمدی برای سریال اصلی است.
به گزارش فرارو به نقل از اکونومیست، این نمایش هم چنین کاراکترهای جدیدی را نیز معرفی کرد و در تاریخ ۱۴ دسامبر ۲۰۲۳ (۲۴ آذر)در تئاتر فینیکس وست اند لندن به اجرا درآمد. این تنها نمونه هجوم هالیوود به عرصه تئاتر نیست. چند خیابان دورتر از آنجا در تئاتر رویال دیزنی نسخه زنده "یخ زده" (فروزن) ارائه شد و همزمان در همان نزدیکی در سالن نمایش آدلفی در لندن ادای احترامی موزیکال برای "بازگشت به آینده" برای مخاطبان عرضه شده است. قرار است در سال ۲۰۲۵ میلادی نمایشی زنده از "پدینگتون" در لندن به روی صحنه برود و در همین حال آمازون در حال آماده شدن برای نمایش درام موزیکال "ترنسپرنت" در برادوی میباشد.
این نشانهای از چرخش هالیوود و روی آوردن آن به نمایش بر روی صحنه است که بخشی از تغییر گستردهتر صنعت سینما به سمت تجربههای زنده قلمداد میشود. با کاهش حضور مخاطبان در سینما استودیوها راههای تازه یا برای هیجان انگیز کردن و کسب درآمد از طرفداران خود در خارج از خانه پیدا میکنند.
از رستورانها و نمایشگاههای هنری گرفته تا اتاقهای فرار سازندگان فیلم راههای جدیدی را برای جذب تقاضا خلق و امتحان میکنند. "ماریان لی" مدیر ارشد بازاریابی نتفلیکس میگوید: "اشتهای سیری ناپذیری از سوی طرفداران وجود دارد. آنان بیشتر میخواهند. آنان هر چیزی را که برای شان سرو کنید میخورند".
این یک برداشت جدید از یک کتاب بازی قدیمی است. والت دیزنی در دهه ۱۹۵۰ میلادی بر روی ساخت اسباب بازیها و پارکهای موضوعی با تِم فیلمها کار کرد و استودیوهای دیگری مانند یونیورسال نیز همین قبیل اقدامات را انجام دادند. امروزه این سرمایهگذاریها فراتر از حاشیه هستند. گذار دیجیتالی آشفته صنعت سرگرمی هالیوود را بیش از هر زمان دیگری به ترن هوایی و شمشیرهای نوری پلاستیکی متکی ساخته است. در سال مالی گذشته بخش تجارت دیزنی که شامل پنج پارک موضوعی و ناوگان کشتیهای تفریحی است ۹ میلیارد دلار سود عملیاتی داشته و همزمان بخش کسب و کار استریم آن ۲.۵ میلیارد دلار از دست داده است. در همان حال بخش فروش سینمای والت دیزنی در حال فروپاشی بوده است. فروش باکس آفیس در سراسر جهان برای سال ۲۰۲۳ میلادی ۲۰ درصد کمتر از سطح پیش از پاندمی کووید بود.
این حتی از دوره پیش از کووید زمانی که امریکاییها به صورت میانگین سه و نیم بار در سال به سینما میرفتند نیز کمتر است این در حالیست که امریکاییها در سال ۲۰۰۰ میلادی به صورت میانگین پنج بار در سال به سینما میرفتند. با تشدید روند محو شدن پرده نقرهای سینما استودیوها در حال از دست دادن قدرتمندترین راه خود برای هیجان بخشیدن به تماشاگران هستند.
بنابراین، آنان به تاکتیکهای جدیدی روی میآورند. برخی از آنان پارکهای موضوعی را به میزان دو برابر افزایش میدهند. برادران وارنر که در مقایسه با سایرین نسبتا دیرتر وارد این تجارت شده بزرگترین پارک موضوعی سرپوشیده جهان را در ابوظبی در سال ۲۰۱۸ میلادی افتتاح کرد. دیزنی در سپتامبر(شهریور) اعلام کرد که سرمایه گذاری خود را در پارکها و سفرهای دریایی خود در دهه آینده به میزان دو برابر افزایش خواهد داد و این میان وعده تاسیس "فروزن لند" را به عنوان جاذبهای تازه مطرح کرده است.
یونیورسال در حال ساخت یک استراحتگاه در تگزاس است و اعلام کرد که زمینی را برای احداث پارکی احتمالی در بریتانیا خریداری کرده است. استودیوها هم چنین در حال ابداع انواع جدیدی از سرگرمی هستند. وارنر Visions of Magic را که یک "تجربه هنر تعاملی" هری پاتر است در کلن افتتاح کرد و در اواخر سال ۲۰۲۴ میلادی نمایش مشابهی را بر اساس مجموعه کمیکهای DC خود در نظر دارد.
یونیورسال بر اساس کاتالوگ فیلمهای ترسناک خود که با "فرانکنشتاین" (۱۹۳۱) شروع میشود یک "تجربه ترسناک" تعاملی را در لاس وگاس وعده میدهد. فیلمسازان نیز در حال آزمایش غذا و نوشیدنی برای جذب مخاطبان هستند. غذاخوریهای وارنر ازرستورانی با تم و مضمون بتمن در لندن با منوی ده غذا با قیمت ۱۹۵ پوند (۲۴۶ دلار) تا سنترال پرک کافه با تِم مجموعه "فرندز"که قهوه و ساندویچ سرو میکند را شامل میشوند. پیتر ون رودن از بخش سرگرمی مبتنی بر تِم یا مضمون وارنر که فروش کالاها، کلیکهای آنلاین و رسیدهای باکس آفیس را کنترل میکند میگوید: "شما سعی میکنید نبض چیزهایی که مردم به آن علاقمند هستند را در اختیار بگیرید".
نتفلیکس استودیویی که بیش از همه به سینما بدبین است در ابداع گزینههای جایگزین در زمره نوآورترینها بوده است. نتفلیکس فرمتهای مختلفی را آزمایش کرد که با نمایش "چیزهای عجیب" در طول پاندمی کووید آغاز شد و از آن زمان رویدادهایی از جمله اتاقهای فرار Money Heist یا سرقت پول را برگزار کرده است. آخرین مورد یک تجربه "بازی ماهی مرکب" در لس آنجلس است که در آن شرکت کنندگان شش بازی را بر اساس آن مجموعه سریال انجام میدهند که توسط نگهبانانی سخت گیر اداره میشوند در آن تجربه عملی هیچ جایزهای وجود ندارد، اما برخلاف مجموعه سریال خطر عواقب مرگبار را برای شرکت کنندگان به همراه نخواهد داشت.
برخلاف دیزنی که پارکهایش با توجه به قیمتهای نهایی قیمت گذاری میشوند نتفلیکس رویدادهای خود را به عنوان تبلیغات نمایشهایش قلمداد میکند. خلاصه آن چه نتفلیکس به دنبال آن میباشد این است: "در بین فصلهای سریالها چه چیزی میتوانید به طرفداران آن ارائه دهید تا واقعا هیجانی را که در اطراف کاراکترهای مجموعه وجود دارند برای شان افزایش دهد"؟ قیمتها بازتاب دهنده این موضوع هستند هزینه تجربه ۷۰ دقیقهای "بازی ماهی مرکب" از ۳۹ دلار شروع میشود در حالی که بلیطهای بازی چیزهای عجیب از ۲۰ پوند در دسترس است.
آیا تجربههای حضوری جدید میتواند مخاطبان را عاشق شخصیتها و داستانهایی سازد که مدتهاست بر روی پرده نقرهای سینما به نمایش در میآمدند؟ ون رودن که خود را طرفدار سینما میداند این ایده که تجربههای حضوری جایگزینی برای سینما هستند را رد میکنند. با این وجود، او اشاره میکند که ویژگیهای مشترک و به اشتراک گذاری تجربه تان با افرادی که همراه با شما در یک اتاق قرار دارند خاصیتی است که سینما فاقد آن میباشد. او میگوید:"این نوعی پیوند انسانی است که شما آن را با یکدیگر به اشتراک میگذارید".
تجربه عملی حضور در رخداد بازی مرکب نشان میدهد که تعداد فزایندهای از جاذبههای زنده هالیوود در راه هستند بدان معنا که مخاطبان دلایل بیش تری دارند که از روی مبل برخاسته و با افراد دیگر سرگرم شوند حتی اگر هدف نهایی ترغیب آنان برای این باشد تا زمان بیش تری را در مقابل تلویزیون بگذرانند.