کشتی‌های حامل غلات هم از ورود به کانال سوئز خودداری کرده‌اند و یک کشتی حامل دام زنده که به خاورمیانه عازم شده بود، مسیر خود را تغییر داده است.
بلومبرگ در این گزارش به تأثیرات اختلالِ کشتی‌رانی در دریای سرخ بر صادرات و واردات مواد غذایی پرداخته است.
به گزارش اکوایران، تنش‌های دریای سرخ در حال نمایان کردن تأثیرات خود و ایجاد اختلال در حمل‌ونقل محصولات مختلف است؛ از قهوه گرفته تا میوه‌جات.
این موضوع، خطر توقف کاهش قیمت مواد غذایی را به همراه دارد که پیش از این باعث آسوده‌خاطر شدن بخشی از مصرف‌کنندگان شده بود. در حاضر، کشتی‌های مملو از مواد غذایی در میان کشتی‌هایی قرار دارند که از ورود به دریای سرخ خودداری می‌کنند و در عوض، به مسیر دورتر و پرهزینه‌تر قاره آفریقا روی آورده‌اند.
اما بر خلاف گاز، نفت و کالا‌های مشابه که تحت تأثیر اختلال در کشتی‌رانی در دریای سرخ قرار گرفته‌اند، مسیر‌های دریایی طولانی‌تر با خطر فاسد شدن مواد غذایی و غیرقابل فروش شدن آنها همراه است و همین موضوع، افراد فعال در صنعت مواد غذایی را وحشت زده کرده است.
صادرکنندگان ایتالیایی از این موضوع نگران هستند که صادرات کیوی و مرکبات آنها با مشکل مواجه شود چرا که امکان فاسد شدن آنها در مسیر‌های طولانی‌تر حمل‌ونقل، افزایش پیدا می‌کند. همچنین قیمت زنجبیل چین در حال افزایش است و برخی محموله‌های قهوه قاره آفریقا با تأخیر کوتاهی به مقصد رسید‌ه‌اند. کشتی‌های حامل غلات هم از ورود به کانال سوئز خودداری کرده‌اند و یک کشتی حامل دام زنده که به خاورمیانه عازم شده بود، مسیر خود را تغییر داده است.
با وجود اینکه تأثیرات اختلال در کشتی‌رانیِ دریای سرخ تاکنون محدود بوده، این اتفاق یادآور این موضوع است که زنجیره‌های تأمین مواد غذایی تا چه اندازه شکننده هستند. اگر اختلال در کشتی‌رانی این منطقه وخیم‌تر شود، این فرآیند می‌تواند به توقف کامل کاهش قیمت مواد غذایی منجر شود که پیش از این باعث شده قیمت اقلام سوپرمارکتی در کشور‌های مختلف کاهش پیدا کند.
مدیر شرکت «یورو فروتس» - یک صادرکننده بزرگ انگور در هند - اعلام کرده: «همه در این شرایط بازنده هستند». شرکت یادشده معمولا کشتی‌های خود را از طریق دریای سرخ به اروپا اعزام می‌کند، اما اکنون با جایگزین شدن مسیر دریای سرخ با مسیر قاره آفریقا، هزینه حمل‌ونقل بیش از چهار برابر افزایش یافته و زمان ارسال محموله‌ها نیز دو برابر شده است.
مدیر یورو فروتس اعلام کرده: «این اتفاق به این معنی است که کیفیت انگور افت خواهد کرد و بیشتر واردکنندگان اروپایی با خرید گران‌تر انگور‌های هند موافقت کرده‌اند که این به معنای بالا رفتن قیمت برای مشتریان نهایی است.»
اتحادیه اروپا برای تأمین یک‌هفتم از انگور‌های رومیزی خود به هند متکی است و این وابستگی در ماه‌های مارس و آوریل به بیش از ۳۵ درصد افزایش پیدا می‌کند.
صادرکنندگان ایتالیایی که حدود ۴/۴ میلیارد از تولیدات کشاورزی خود را به آسیا می‌فروشند، نگران این موضوع هستند که انتخاب مسیر قاره آفریقا به کیفیت و تازه ماندن محصولات کشاورزی آسیب بزند و قیمت میوه‌هایی مانند سیب، کیوی و مرکبات را افزایش دهد.
در این میان گوشت نیز با مشکلات مشابهی روبه‌رو است و محموله‌های گوشت گاومیش هند که عازم شمال آفریقا هستند، با تأخیر تحویل مواجه شده‌اند.
مشکلات کشتی‌رانی همچنین نگرانی قابل توجهی برای صادرات اروپا از جمله محصولات لبنی از این قاره و واردات چای، ادویه و گوشت مرغ به قاره سبز است؛ با این حال، گستره تأثیرات اختلال در مسیر دریای سرخ بر صادرات و واردات مواد غذایی، هنوز مشخص نیست.
طبق اطلاعات شرکت کپلر، کشتی‌های حامل حدود ۱/۶ میلیون تن غلات که به سوی کانال سوئز در حرکت بودند، در هفته‌های اخیر به مسیر‌های دیگر روی آورده‌اند. مقصد نهایی عمده این غلات، چین و کشور‌های جنوب شرق آسیا است.
از ماه دسامبر، قیمت زنجبیل‌های تازه در انگلستان و در یکی از بازار‌های اصلی لندن، حدود ۳۰ درصد جهش پیدا کرده است. بیشتر زنجبیل‌ها از چین وارد می‌شود و تأمین‌کنندگان برای جبران هزینه سفر‌های طولانی‌تر دریایی، در حال افزایش قیمت‌های خود هستند.
کشور‌هایی مانند اوگاندا و ویتنام، سهم بزرگی از نیاز قاره اروپا به قهوه را تأمین می‌کنند و دریای سرخ یک منطقه حیاتی برای این تجارت است. در حالی که مواد غذایی فاسدشدنی اغلب با کشتی‌های کانتینری جابه‌جا می‌شوند، برخی شرکت‌ها در حال روی آوردن به کشتی‌های فله‌بَر برای صادرات قهوه هستند. این اتفاق باعث می‌شود مدیریت این محموله‌ها در بنادر دشوارتر شود و به علت قرار گرفتن در معرض نور خورشید و سایر عوامل، امکان کاهش کیفیت این محصولات بیشتر می‌شود.
یکی دیگر از محصولاتی که تحت تأثیر اختلال در کشتی‌رانی دریای سرخ قرار گرفته، نمک صورتی هیمالیا است که در پاکستان تولید می‌شود. طبق اعلام یکی از تأمین‌کنندگان پاکستانی این محصول، تعداد مشتریان کاهش یافته است چراکه حاضر نیستند هزینه‌های حمل‌ونقل بالاتری پرداخت کنند. هزینه انتقال یک کانتینر از آسیا به اروپا با افزایش چهار برابری همراه شده است.
