ناسا اعلام کرده که فضاپیمای «اسیریس-اپکس» (OSIRIS-APEX) پس از آوردن نمونه‌های سیارک «بنو» به زمین، اکنون برای نمونه‌برداری از یک سیارک دیگر آماده می‌شود.
به نظر می‌رسد فضاپیمای «اسیریس-اپکس» (OSIRIS-APEX)، شکارچی سیارک‌ها ناسا دوباره کار کردن را آغاز کرده است.
به گزارش ایسنا، فضاپیمای اسیریس-اپکس از دسامبر گذشته یک وقفه را به مدت دو ماه تجربه کرد، ۴۰.۲ میلیون کیلومتر بیشتر از حد انتظار به خورشید نزدیک شد و در مسیر خود برای برخورد با سنگ فضایی موسوم به «آپوفیس» (Apophis) حرکت کرد.
اسیریس-اپکس در روز دوم ژانویه به نزدیک‌ترین فاصله با خورشید رسید. طی دو ماه گذشته، این فضاپیما یکی از دو پنل خورشیدی خود را برای محافظت از حساس‌ترین تجهیزات خود باز کرده بود. این تلاش، قدرت و توانایی فضاپیما را برای برقراری ارتباط با زمین محدود می‌کرد، اما ناسا اکنون اطلاعات کافی را از کاوشگر دریافت کرده است تا تشخیص دهد که عملکرد خوبی دارد یا خیر.
ناسا در یک بیانیه اعلام کرد: مهندسان از اوایل دسامبر ۲۰۲۳، اطلاعات محدودی را در مورد وضعیت فضاپیما داشتند، زیرا فضاپیما برای حفظ ایمنی خود پیکربندی شده بود. داده‌های اولیه نشان می‌دهند که فضاپیما طبق پیش‌بینی عمل کرده است، اما چند ماه طول می‌کشد تا گروه ماموریت، یک ارزیابی کامل را روی عملکرد فضاپیما انجام دهد.
به دنبال حضیض دوم ژانویه، مدار فضاپیما به آرامی آن را از خورشید دور کرد. در اوایل ماه جاری میلادی، فضاپیما به فاصله ۹۶ میلیون کیلومتری رسید. این فاصله به اندازه‌ای دور بود که خورشید نتواند تجهیزات فضاپیما را بسوزاند. سپس فضاپیما، پنل خورشیدی خود را در محل اصلی جایگزین کرد تا بار دیگر انرژی تولید کند.
یک ناشناخته مهم در حال حاضر این است که آیا گرمای شدید خورشید به بخشی از سطح یا اجزای فضاپیما آسیب رسانده و آیا ممکن است بعدا عملکرد آن را مختل کند. «دنی مندوزا دلاجوستینا» (Dani Mendoza DellaGiustina) پژوهشگر ارشد این ماموریت در آن زمان گفت: شبیه‌سازی‌های رایانه‌ای انجام‌شده در آماده‌سازی فضاپیما برای این حضیض نشان می‌دهند که پنل خورشیدی تنظیم‌شده، کاوشگر را در برابر گرم شدن بیش از اندازه محافظت می‌کند، اما هر زمان که قطعه‌ای از سخت‌افزار پرواز فضایی را فراتر از معیار‌های طراحی بردارید، متحمل خطر می‌شوید.
فضاپیمای اسیریس-اپکس در اصل برای نمونه‌برداری از یک سیارک جذاب به نام «بنو» (Bennu) و آوردن نمونه‌ها به زمین طراحی شده بود. این ماموریت که «اسیریس-رکس» (OSIRIS-REx) نام داشت، اولین ماموریت موفق آمریکا برای آوردن نمونه از یک سیارک بود. پس از آنکه ماموریت موفق شد نمونه‌ها را دو برابر مقدار مورد انتظار تحویل دهد، به یک موفقیت بزرگ دست یافت.
ماموریت اسیریس-رکس پس از تکمیل ماموریت هفت ساله خود، اسیریس-اپکس نام گرفت تا به نمونه‌برداری از سیارک آپوفیس بپردازد.
از آنجا که فضاپیما پس از رویارویی با بنو، سوخت کافی را برای یک ماموریت بلندمدت داشت، ناسا تصمیم گرفت آن را به سوی سیارک آپوفیس بفرستد. آپوفیس یک سیارک به پهنای «ساختمان امپایر استیت» (Empire State Building) است که تصور می‌شود از زمان تولد منظومه شمسی در ۴.۶ میلیارد سال پیش باقی مانده باشد.
انتظار می‌رود فضاپیمای اسیریس-اپکس در آوریل ۲۰۲۹ به هدف خود یعنی آپوفیس برسد. اگرچه آپوفیس به عنوان یک سیارک بالقوه خطرناک نزدیک زمین طبقه‌بندی می‌شود، اما ناسا هر گونه تهدید را از سوی این سنگ فضایی برای حداقل یک قرن رد کرده است.
