تقاضای چین برای نفت تا ۳ سال دیگر به اوج می‌رسد

سینوپک پیش‌بینی کرد تقاضای چین برای نفت، قبل از سال ۲۰۲۷ و زودتر از انتظار قبلی، به اوج خود برسد.

به گزارش ایسنا، در نسخه ۲۰۲۴ گزارش «چشم انداز انرژی ۲۰۶۰ چین» که بزرگترین پالایشگاه جهان در روز چهارشنبه منتشر کرد، شرکت نفت و شیمیایی چین (سینوپک) انتظار دارد تقاضای چین برای نفت، قبل از سال ۲۰۲۷ به اوج خود برسد.

سینوپک در گزارش چشم‌انداز قبلی خود در سال ۲۰۲۳، اعلام کرده بود که انتظار می‌رود مصرف نفت چین در اواخر دهه جاری، بین سال‌های ۲۰۲۶ تا ۲۰۳۰، به دلیل تسریع بکارگیری خودرو‌های برقی، به اوج خود برسد.

این شرکت چینی در جدیدترین گزارش خود اعلام کرد: مصرف زغال سنگ چین که امنیت انرژی این کشور را تضمین می‌کند، در حدود سال ۲۰۲۵ رشد نخواهد کرد.

طبق گزارش سینوپک، مصرف گاز طبیعی چین، رو به رشد است و پیش بینی می‌شود تا سال ۲۰۴۰ به اوج خود برسد.

این غول پالایشگاهی و پتروشیمی در جدیدترین گزارش چشم انداز خود پیش بینی کرد انرژی غیرفسیلی تا حدود سال ۲۰۴۵، بر کل عرضه انرژی چین سلطه خواهد یافت.

همزمان با چشم انداز انرژی، سینوپک، گزارش چشم انداز صنعت انرژی هیدروژنی چین را منتشر کرد که پیش بینی می‌کند تا سال ۲۰۶۰، مصرف انرژی هیدروژن چین، به ۸۶ میلیون تن برسد و صنعتی به ارزش ۶۳۵ میلیارد دلار (۴.۶ تریلیون یوان چین) ایجاد کند. سینوپک اعلام کرد سوخت غیرفسیلی به عنوان منبع انرژی مورد استفاده برای تولید هیدروژن، تا آن زمان به ۹۳ درصد افزایش خواهد یافت و انرژی خورشیدی و بادی، در دو سوم تولید هیدروژن سهیم خواهند بود.

شرکت مشاوره DNV ماه گذشته در گزارشی جداگانه درباره چشم انداز گذار انرژی چین، پیش بینی کرد مصرف نفت چین در سال ۲۰۲۷، به اوج خود خواهد رسید، اما به دلیل ادامه استفاده از نفت در پتروشیمی، هواپیمایی و کشتیرانی، مصرف نفت این کشور تا سال ۲۰۵۰، نسبت به اوج خود در سال ۲۰۲۷ به نصف کاهش خواهد یافت. این شرکت اعلام کرد تقاضای چین برای گاز طبیعی در دهه ۲۰۳۰، به اوج خود می‌رسد و در اواسط قرن به سطح امروزی برمی گردد.

در سال ۲۰۵۰، چین ۸۴ درصد از مصرف نفت خود را از طریق واردات تامین خواهد کرد. مصرف گاز طبیعی همچنان بالا خواهد ماند و مصرف سال ۲۰۵۰، کمتر از سطح ۲۰۲۳ است و ۵۸ درصد آن از محل واردات است.

شرکت DNV پیش بینی کرد به طور کلی، سبد نیروی چین از ۳۰ درصد انرژی‌های تجدیدپذیر کنونی، به ۸۸ درصد تا سال ۲۰۵۰ تغییر خواهد کرد، زیرا دومین اقتصاد بزرگ جهان با ساخت و صادرات بی‌رقیب فناوری‌های تجدیدپذیر، موقعیت خود را به عنوان «پیشرو در انرژی سبز جهان» گسترش خواهد داد.