در سطح جامعه یک ترس جدی نسبت به انتخاب مجدد آقای جلیلی وجود دارد. سیاست خارجی و داخلی که ایشان و طرفدارانشان دنبال می‌کنند، باعث شده مردمی هم که معمولا رای نمی‌دهند، به سمت صندوق‌های رای بیایند. تحلیل‌های میدانی نشان می‌داهد امکان افزایش مشارکت به عدد بالای ۵۰ درصد وجود دارد چرا که به طور طبیعی صاحبان صنایع، صاحبان کسب و کار، تجار و بازرگانان و البته طبقه متوسط بسیار نگران هستند چرا که اسم آقای جلیلی با تحریم گره خورده و ایشان یکی از بزرگترین موانع سر راه شکل گیری FATF است. این در حالی است که حدود ۳۰ درصد از پول افرادی که مایل به تجارت خارجی هستند بر اثر همین عدم عضویت در FATF و در مسیر دور زدن تحریم‌ها از بین می‌رود. جریان آقای جلیلی به دنبال خودتحریمی است و من معتقدم حتی اگر گرایش‌های سیاسی باعث نشود، گرایش‌های اقتصادی باعث می‌شود بخشی از مردم پای صندوق‌های رای بیایند
فرارو- انتخابات ریاست جمهوری ایران با وجود همه حواشی و پیامد‌های خود در ایستگاه آخر قرار دارد و روز جمعه ۱۵ تیرماه، مردم با مشارکت خود در انتخابات نتیجه ۴ سال آتی کشور را مشخص خواهند کرد.
به گزارش فرارو، تفاوت‌های بین دیدگاه‌های دو نامزد نهایی انتخابات ریاست جمهوری تا حد زیادی مشخص شده است، اما این نظر مردم خواهد بود که سرنوشت کشور را مشخص می‌کند و باید دید میزان مشارکت در دورم افزایش خواهد یافت یا مناظره‌ها توانسته آراء خاکستری را اقناع کند یا خیر. حشمت الله فلاحت پیشه، تحلیلگر ارشد سیاسی و رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس دهم در گفتگو با فرارو به این موضوعات پرداخته است:
حشمت الله فلاحت پیشه به فرارو گفت: «مناظره‌های ۲ نفره تا حدی با واقعیت رقابت‌های انتخاباتی همخوان‌تر بود. در مناظره‌های قبلی و پیش از رسیدن دو نامزد به مرحله دوم، بیشتر شاهد نوعی عدم توازن بودیم که ترکیب ۴+۱+۱ بود یعنی چهار نامزد با هم در برابر آقایان پزشکیان و پورمحمدی قرار داشتند. اما اکنون دیگر تا حدی شرایط تغییر کرده و به طور مشخص دیدیدم که در حوزه سیاست خارجی بحث‌هایی اساسی مطرح شد و دیدیم که واقعا آقای جلیلی، نه تنها دلیلی برای باز کردن قفل‌های پیشین سیاست خارجی مطرح نکرد، بلکه، نشان داد قفل‌های دیگری را خواهد زد. آقای جلیلی نقش اصلی را در صادر شدن ۶ قطعنامه شورای امنیت و ۱۲ قطعنامه شورای حکام علیه ایران دارد. ایشان حتی حاضر نشد با شهید رئیسی کار کند بلکه دولت سایه‌ای تشکیل داد که نقش مانع تراش را بازی کند. اگر دولت سایه نبود ایران قبل یا حین جنگ اوکراین برجام را به نتیجه رسانده بود و اکنون بخش اعظم مشکلات اقتصاد خارجی کشور رفع شده بود؛ لذا دولت سایه آنطور که ایشان مدعی است و می‌گوید جوان‌ها را جمع می‌کند در هیچ بخشی از قانون تعریف نشده است.»
وی افزود: «دولت سایه مربوط به نظام‌های پارلمانی است که حزب اقلیت دولت سایه تشکیل می‌دهد. ولی وقتی آقای جلیلی خودش بخشی از دولت قبلی بوده، شکل دادن دولت سایه فقط نشان دهنده جاه طلبی سیاسی و مانع تراشی است و اتفاقا اکنون مشخص شده که بخش زیادی از مانع تراشی‌ها سر راه سیاست خارجی دولت آقای رئیسی توسط همین دولت سایه و امثالهم ایجاد شده است. در مسائل اقتصادی مشخص بود که به طور طبیعی آقای پزشکیان منتقد شرایط تورم، مسکن و ضعف‌های دولت در پرداخت حقوق کارمندان و بازنشستگان و... بود. نکته تلخ ماجرا اما، این بود که آقای جلیلی هم در جایگاه نقد شرایط صحبت می‌کرد. به هر حال ایشان حافظ وضع موجود بود. در زمینه برنامه ریزی اقتصادی، آقای پزشکیان سعی کرد برنامه‌های خود را اعلام کند، اما به دلیل کمبود وقت موفق نشد این کار را به طور کامل انجام دهد. در زمینه مقابله با تورم سیاست آقای پزشکیان این است که نظام پرداخت‌ها یک نظام تکلیفی شفاف در نظام عرضه و تقاضا باشد نه جبران کسری‌های دولت از طریق چاپ پول. درواقع هدف این است که مانع از تورم شوند. در زمینه پرداخت‌ها هم سیاست اصلی دولت آقای پزشکیان اجرای قانون برنامه است چرا که اساس قانون برنامه هم همسان سازی پرداخت‌ها است. همچنین آقای پزشکیان به دنبال همترازی پرداخت‌ها است به ویژه در مشاغلی مثل معلمی و استادی.»
رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس دهم گفت: «مهمترین بخش از برنامه‌های آقای پزشکیان، گشایش سیاسی در مبادلات اقتصادی است. یعنی سیاست خارجی دولت آقای پزشکیان کاهش تنش‌های سیاسی است تا از طریق کاهش تنش‌های سیاسی بتواند گشایش‌های اقتصادی انجام داد. اولین کاری که آقای پزشکیان شکل خواهد داد، ایجاد یک کارگروه برای پرداختن به ابرچالش‌های سیاست خارجی به ویژه ابرچالش‌های هسته‌ای خواهد بود. البته این موارد به طور گسترده در مناظره‌ها مورد توجه واقع نشد چرا که مناظره‌ها با سرعت انجام شد، اما قطعا نوع نگاه طرفین به سیاست خارجی متفاوت است.»
وی افزود: «در سطح جامعه یک ترس جدی نسبت به انتخاب مجدد آقای جلیلی وجود دارد. سیاست خارجی و داخلی که ایشان و طرفدارانشان دنبال می‌کنند، باعث شده مردمی هم که معمولا رای نمی‌دهند، به سمت صندوق‌های رای بیایند. تحلیل‌های میدانی نشان می‌داهد امکان افزایش مشارکت به عدد بالای ۵۰ درصد وجود دارد چرا که به طور طبیعی صاحبان صنایع، صاحبان کسب و کار، تجار و بازرگانان و البته طبقه متوسط بسیار نگران هستند چرا که اسم آقای جلیلی با تحریم گره خورده و ایشان یکی از بزرگترین موانع سر راه شکل گیری FATF است. این در حالی است که حدود ۳۰ درصد از پول افرادی که مایل به تجارت خارجی هستند بر اثر همین عدم عضویت در FATF و در مسیر دور زدن تحریم‌ها از بین می‌رود. جریان آقای جلیلی به دنبال خودتحریمی است و من معتقدم حتی اگر گرایش‌های سیاسی باعث نشود، گرایش‌های اقتصادی باعث می‌شود بخشی از مردم پای صندوق‌های رای بیایند. حقیقت این است که بخشی از قدرت با کفش روی فرش‌های مردم آمده به شکلی که مردمان ایران که مردمانی آزادمنش هستند، از این همه دخالت‌های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی به تنگ آمده اند. با وجود همه این شرایط، امکان این که مردم برای رسیدن به بخشی از حداقل حقوق خود رای بدهند کم نیست.»
فلاحت پیشه تاکید کرد: «با حدود ۴۵ الی ۵۰ درصد مشارکت مردم در انتخابات، آقای پزشکیان برنده انتخابات خواهد شد. من معتقدم دولت آقای پزشکیان و حامیان و اطرافیان ایشان دولت سستی نخواهد بود. دولت سست نمی‌تواند از حقوق قانونی خود برای دفاع از حقوق مردم استفاده کند. دولت سایه، بودجه زیادی را به مملکت تحمیل می‌کند و به رغم این که آقای جلیلی سعی کرد از پاسخ دادن به این سوال که بودجه دولت سایه از کجا می‌آید فرار کند، واقعیت این است که موسسه‌های متعددی شکل گرفته که در راستای منافع ملی عمل نمی‌کنند و نقش گروه فشار را ایفا می‌کنند. معتقدم جلیلی بیش از همه مدیون شهید رئیسی است، چون نگذاشت سیاست‌های داخلی و خارجی ایشان پیش برود. وقتی در قانون دولت سایه در قانون تعریف نشده، شکل گیری دولت سایه جرم است. همفکران آقای جلیلی تلاش کردند به حدی دولت شهید رئیسی را تضعیف کنند، که به جولانگاه خودشان تبدیل شود. آفت این رفتار‌ها هم به جان مردم افتاد.»
