سخنرانی نه به معنای سخنوری در یک چارچوب از پیش تعیین شده است؛ بلکه به معنای مهارت و توانایی فرد هنگام صحبت کردن است که میتواند نشانه‌ای از شخصیت او نیز باشد.
فرارو- صدای شما به اندازه ظاهرتان میتواند درباره گذشته شخصیتان اطلاعاتی را آشکار کند. آهنگ صدا و محتوای کلام می‌توانند نشانه‌هایی مبنی‌بر وضعیت احساسی و عاطفی فرد باشند و گویش فرد نیز میتواند نشان دهنده اصالت جغرافیایی آن شخص باشد. صدای هر فرد منحصر به آن فرد است، برای مثال در صورتی که اعتماد به نفس شخص پایین باشد، این فقدان اعتماد به نفس با تردیدی که در صدای او وجود دارد، مشخص خواهد شد. یک فرد خجالتی ممکن است صدای آرامی داشته باشد؛ اما فردی که اعتماد به نفس داشته باشد، این احتمال وجود خواهد داشت که توانایی استفاده از صدا و وضوح در کلام خود را به‌خوبی منعکس کند.
به گزارش فرارو، این مقاله میتواند به شما در درک و استفاده از پتانسیل کامل از صدای شما کمک کند.
سخنرانی یا صحبت موثر هیچ ارتباطی با مفهوم منسوخ شده «سخنوری» ندارد که طبق آن هر فردی تشویق می‌شد تا در یک چارچوب مشخص و بسته صحبت کند. سخنرانی موثر به توانایی صحبت کردن با اعتماد به نفس و وضوح کلام در یک فضای عمومی و در عین حال بازتاب دادن شخصیت فرد مربوط است.
لهجه‌های قومی و منطقه‌ای نیز مفید و موثر خواهند بود؛ زیرا بخشی از شخصیت فردی را تشکیل می‌دهند. به‌تدریج و طی سال‌ها با مهاجرت بسیاری از افراد و قرار گرفتن آن‌ها در معرض رسانه‌ها لهجه‌ها در حال از بین رفتن هستند. از برخی جهات این موضوع مایه تاسف است؛ زیرا گویش‌ها می‌توانند یک ابعاد و تمایز را به صدا اضافه کنند و بر فردیت شخص بیشتر تاکید کنند.
مهم است که به آوای صدای خود عادت داشته باشید. بسیاری از افراد در یک وضعیت خصوصی در خانه؛ یعنی فضایی که هیچ فشاری برای پیروی از قوانین و انتظارات اجتماعی وجود ندارد، راحت هستند. این حالت در موقعیت‌های عمومی یعنی زمانی که انواع توانایی‌ها در نحوه صحبت کردن مردم خود را نشان می‌دهند، وجود ندارد. صدای خود را در یک محیط غیر رسمی مانند خانه ضبط کنید.
هرچه بیشتر به آوایی که از عملکرد صدای خودتان در یک شیوه تقریبا رسمی به گوشتان می‌رسد، گوش بدهید و عادت کنید، در این حالت صحبت کردن در مقابل دیگران برای شما راحت‌تر خواهد بود. در حین مکالمه بسیاری از افراد تمایل دارند با عبارت‌های کوتاه با یکدیگر صحبت کنند. خواندن با صدای بلند به شما کمک می‌کند تا به آوای سلیس‌تر صدای خود عادت کنید.
هر فردی میتواند صدا و نحوه صحبت کردنش را در طول چند روز و با تعدادی تمرین ساده بهبود ببخشد. به این منظور لازم است تعهد خاصی را حفظ کنید و طبق یک برنامه منظم و واحد دقایقی را به تمرین اختصاص بدهید.
صدا نسبت به احساسات به شکل واکنشی عمل می‌کند و برخی از مواقع حتی قطع می‌شود که ممکن است بیان‌گر طیف وسیعی از احساسات و یا مانع از بروز یک سری از احساسات شود. با این حال استفاده از تمرین‌های فیزیکی برای کمک به داشتن یک صدای منعطف‌تر امکان‌پذیر است، همان‌طور افرادی که به طور حرفه‌ای از آواهای مربوط به آواز استفاده می‌کنند، دوره‌هایی را در این زمینه می‌گذرانند تا مطمئن شوند که صدای آن‌ها در شرایط متغیر حفظ می‌شود و برای ایجاد یک طیف از آواها آماده هستند.
هنگامی که فرد دچار تنش می‌شود، الگوی تنفسی او تغییر می‌کند. زمانی که ماهیچه‌های شما منقبض می‌شوند، نمی‌توانید از تمام ظرفیت ریه‌های خود برای تنفس استفاده کنید. زمانی که شخص ترسیده یا عصبی است، یکی از نشانه‌های رایج آن گرفتگی گردن و شانه‌هاست. این وضعیت به دلیل قرار گرفتن در موقعیتی تنش‌زا و تحت فشار است که باعث می‌شود عمل تنفس بیش از حد اتفاق بیفتد. مقدار زیادی هوا را استنشاق می‌کنید؛ اما با سرعت نفس کشیدن زمان کافی را برای بازدم و آرام شدن باقی نخواهد گذاشت.
تنفس صحیح به دو دلیل ضروری است:
۱ - با استفاده از ظرفیت کامل ریه تنفس و صدا را پشتیبانی کنید تا صدا رساتر، کامل‌تر و قوی‌تر شود. این امر برای افرادی مفید است که صدای پایینی دارند و نگران هستند که هنگام صحبت در یک گروه صدای‌شان به‌خوبی شنیده نشود. درجه (Volume) صدا در شکم و نه در حنجره کنترل می‌شود؛ بنابراین تنفس با تمام نیرو و توان اجازه خواهد داد که روی صدا کنترل بیشتری داشته باشید.
۲ - تنفس عمیق و ریتمیک تاثیر آرام‌بخش و درمانی دارد؛ زیرا تنش را آزاد می‌کند و موجب آرامش می‌شود. افرادی که آرام هستند، در بسیاری از مواقع با اعتماد به نفس‌تر و شنواتر سخن می‌گویند.
تصادفی نیست که بعضی از مذاهب از تکنیک‌های تنفس ریتمیک مانند مدیتیشن (مراقبه)، یوگا، تفکر بی‌صدا و همچنین روش‌های رها کردن صدا مانند سرودهای روحانی برای کمک به تعلق خاطرشان به معبود استفاده می‌کنند. با آزادسازی تنش‌های فیزیکی تنش ذهنی نیز کاهش می‌یابد و ذهن به طور موثر به سمت کارهای خلاقانه آزاد می‌رود.
سه جزء اصلی تولید صدا که در ادامه آمده است، برای هر فردی که می‌خواهد یک گوینده (سخنور) موثر باشد، لازم است:
• درجه صدا برای شنیده شدن.
• وضوح صدا برای درک شدن.
• تنوع صدا برای افزودن به علاقه شنونده.
این مسئله کنترل صدا مانند کنترل صدای تلویزیون با دستگاه کنترل از راه دور نیست. برخی از افراد به طور ذاتی صدای ملایمی دارند و صدای آن‌ها به لحاظ فیزیکی نمی‌تواند بلندتر شود. به علاوه اگر صدا بیش از حد بلند شود، کیفیت خود را از دست می‌دهد. به جای بالا بردن صدا باید صدا برجسته‌سازی (رسا) شود، به این معنی که پشتیبانی از صدا با تنفس‌های زیاد صورت بگیرد. هرچه بیشتر بخواهید صدا را برجسته (رسا) کنید، به نفس‌های بیشتری نیاز دارید.
هنگامی که در حال صحبت با یک گروه یا سخنرانی در یک جلسه هستید، مهم است که روی صحبت شما فقط با افرادی نباشد که در ردیف جلو نشستند یا افرادی که به شما نزدیک‌تر هستند؛ بلکه باید به طور آگاهانه و با صدایی رسا چیزی را که می‌خواهید، به سایر افرادی که دورتر نشسته‌اند هم بگویید. شما با پرورش یک صدای قوی خلاف یک صدای بلند به عنوان فردی مثبت دیده خواهید شد.
برخی افراد تمایل دارند که با دندان‌های به هم قفل شده و کمترین حرکت لب‌ها صحبت کنند. این ناتوانی در باز کردن دهان و شکست در ایجاد آواهای گفتاری دقیق است که دلیل اصلی نامفهوم بودن کلام است. آوا در دهان قفل می‌شود و اجازه خروج به آن داده نمی‌شود. برای داشتن یک تلفظ خوب و صحیح مهم است که فک را رها کنید، دهان را باز و به هر آوایی که ایجاد می‌کنید، بالاترین کیفیت را بدهید و به پایان هر لغت توجه خاصی داشته باشید؛ همچنین این کار به شنونده‌های شما کمک خواهد کرد؛ زیرا تا حدودی لب‌خوانی را امکان‌پذیر می‌کند.
برای یک سخنرانی موثر و جالب روش‌های خاصی می‌توانند مورد استفاده قرار بگیرند. اگرچه مهم است که مصنوعی عمل نکنید و یا طوری به نظر نرسد که انگار در حال اجرای نمایش هستید. از آن‌جا که لغت‌ها مفهوم را انتقال می‌دهند، چگونگی بیان آن‌ها احساسات و عواطف را بازتاب می‌دهند.
تنوع صدا میتواند با ایجاد تنوع در عواملی که در ادامه ذکر می‌شود، به وجود بیاید:
• سرعت: سرعت چیزی است که با آن شیوه سخن می‌گویید. اگر عبارات خیلی سریع بیان شوند، شنونده‌ها زمان برای درک چیزی را که عنوان می‌شود، نخواهند داشت. با این وجود ایده خوبی برای ایجاد تنوع در سرعت است. بالا بردن سرعت در بعضی زمان‌ها سپس به آرامی کم کردن آن میتواند به حفظ علاقه و توجه افراد کمک کند.
• درجه (Volume) صدا: با بالا بردن یا پایین آوردن درجه صدا می‌توانید بر بخش‌هایی از صحبت خود تاکید کنید. درصورتی که صدای خود را تا حد زمزمه پایین بیاورید (تا اندازه‌ای که برنامه‌ریزی شده)، برای یک یا دو جمله میتواند ناگهان شنونده‌های شما را هوشیار کند؛ بنابراین توجه داشته باشید که در این روش افراط نکنید.
• گام، انعطاف، تاکید: هنگام صحبت کردن در فضای عمومی تلاش کنید تا اطلاعات را تا حد ممکن با شور و اشتیاق و انرژی صوتی انتقال بدهید، البته نه به آن معنا که ناگهان صدای شما در یک روش کنترل نشده پایین بیاید و از بین برود. تلاش کنید که جالب صحبت کنید و به خاطر داشته باشید زمانی که عصبی یا حتی هیجان زده می‌شوید، تارهای صوتی منقبض و کوتاه می‌شوند که به بالا رفتن صدای شما منجر خواهد شد. تاکید بر روی لغات و عبارات خاص اهمیت آن‌ها را انتقال می‌دهد و به ایجاد تنوع کمک می‌کند.
• مکث: مکث‌ها قدرتمند هستند. آن‌ها می‌توانند برای برجسته جلوه دادن جمله قبلی یا جلب توجه برای بیان یک پیام مهم استفاده شوند. مکث‌ها به معنای سکوت برای چند لحظه هستند. شنوندگان مفاهیم را در طول این مکث‌ها تفسیر و تحلیل می‌کنند؛ بنابراین شهامت سکوت کردن حداکثر تا پنج ثانیه را داشته باشید. مکث‌های نمایشی اقتدار و اعتماد به نفس شما را به شنونده‌ها انتقال می‌دهند.
منبع: skillsyouneed
