این کهکشان عدسی، یک «کهکشان سیفرت» (Seyfert galaxy) به شمار می‌رود. کهکشان سیفرت، یک نوع هسته کهکشانی فعال است که نسبت به سایر هسته‌های کهکشانی فعال، نور کمتری دارد. کهکشان‌های سیفرت معمولا بیشتر از بقیه قسمت‌های کهکشان میزبان نمی‌درخشند. بنابراین، کهکشان احاطه‌کننده آنها به وضوح قابل مشاهده است. انواع دیگر هسته‌های کهکشانی فعال آن قدر تشعشع می‌کنند که رصد کهکشان میزبان آنها تقریبا غیرممکن است.
عکس جدیدی که با «تلسکوپ فضایی هابل» گرفته شده است، یک کهکشان عدسی را در فاصله ۳۰ میلیون سال نوری از زمین نشان می‌دهد.
به گزارش ایسنا به نقل از ناسا، «تلسکوپ فضایی هابل» (HST) عکس جدیدی را از یک کهکشان عدسی موسوم به «ان‌جی‌سی ۳۴۸۹» (NGC ۳۴۸۹) گرفته است. کهکشان‌های عدسی، کهکشان‌های کاملا مارپیچی یا بیضوی نیستند. آنها چیزی میان این دو نوع کهکشان هستند و ویژگی‌های هر دو را نشان می‌دهند. کهکشان‌های عدسی مانند کهکشان‌های مارپیچی، یک برآمدگی مرکزی حاوی ستارگان فشرده و یک قرص دایره‌ای نازک حاوی ستاره‌ها، گاز و غبار دارند، اما فاقد بازو هستند. همچنین، کهکشان‌های عدسی مانند کهکشان‌های بیضوی، ستاره‌های مسن‌تری دارند و میزان ستاره‌زایی در آنها کم است.
ان‌جی‌سی ۳۴۸۹ دارای یک هسته کهکشانی فعال است. هسته کهکشانی فعال در مرکز کهکشان قرار دارد، بسیار درخشان است و تابش را در سراسر طیف الکترومغناطیسی ساطع می‌کند.
این کهکشان عدسی، یک «کهکشان سیفرت» (Seyfert galaxy) به شمار می‌رود. کهکشان سیفرت، یک نوع هسته کهکشانی فعال است که نسبت به سایر هسته‌های کهکشانی فعال، نور کمتری دارد. کهکشان‌های سیفرت معمولا بیشتر از بقیه قسمت‌های کهکشان میزبان نمی‌درخشند. بنابراین، کهکشان احاطه‌کننده آنها به وضوح قابل مشاهده است. انواع دیگر هسته‌های کهکشانی فعال آن قدر تشعشع می‌کنند که رصد کهکشان میزبان آنها تقریبا غیرممکن است.
ان‌جی‌سی ۳۴۸۹ در فاصله ۳۰ میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی «شیر» (Leo) قرار دارد.
