به گفته محققان این مار با رنگ‌های تند آبی و قرمز بدن یکی از ترسناک‌ترین مار‌های سمی جهان است که از بزرگترین غده سمی نیز برخوردار است، غده‌ای که یک چهارم طول بدنش را تشکیل می‌دهد. این مار‌ها معمولا تا ۱.۸ متر طول دارند و در تمامی دوران زندگی شان باریک و نازک باقی می‌مانند. طی یک قرن گذشته سم این مار جان دو انسان را گرفته‌است و درحال حاضر هیج پادزهری برای آنها وجود ندارد، اما خوشبختانه این مار‌ها به صورت طبیعی از انسان‌ها دوری می‌جویند.
اگرچه نیش مار‌های سمی بسیار خطرناک هستند، اما بیشتر آنها برای کشتن انسان به زمانی طولانی نیاز دارند، زیرا سم این مار‌ها معمولا با کند کردن عملکرد اندام‌های حیاتی بدن منجر به مرگ انسان می‌شود.
به گزارش همشهری آنلاین، اما مار آبی مرجانی با نام علمی کولیوفیز بیویرگاتا عملکردی متفاوت دارد. این مار خوش خط و خال که بومی جنوب شرق آسیا است، سمی چنان قدرتمند دارد که می‌تواند کل سیستم عصبی قربانی را همزمان فعال کند و به این شکل کل بدن دچار اسپاسم ناگهانی شده و فرد فلج شده و می‌میرد.
اکنون محققان استرالیایی دانشگاه کوئینزلند این سم منحصر به فرد و ترسناک را تجزیه و تحلیل کرده‌اند و جدا از قدرت مرگبار آن، به این نتیجه رسیده‌اند که سم می‌تواند به تولید مسکن‌های کارامد‌تر در آینده منجر شود. به گفته برایان فری یکی از محققان این پروژه، این مار‌ها قاتل هستند و در شکار مار‌های سمی دیگر از جمله مار‌های شاه کبرا تخصص دارند.
به گفته محققان این مار با رنگ‌های تند آبی و قرمز بدن یکی از ترسناک‌ترین مار‌های سمی جهان است که از بزرگترین غده سمی نیز برخوردار است، غده‌ای که یک چهارم طول بدنش را تشکیل می‌دهد. این مار‌ها معمولا تا ۱.۸ متر طول دارند و در تمامی دوران زندگی شان باریک و نازک باقی می‌مانند. طی یک قرن گذشته سم این مار جان دو انسان را گرفته‌است و درحال حاضر هیج پادزهری برای آنها وجود ندارد، اما خوشبختانه این مار‌ها به صورت طبیعی از انسان‌ها دوری می‌جویند.
دلیل سمی بودن دیوانه‌بار زهر این مار‌ها علاقه آنها به خوردن موجودات سمی است، این به آن معنی است که اگر سم آنها مانند سم دیگر مار‌ها بود، این جاندار در هر وعده غذایی خود را در معرض شکار شدن توسط موجود سمی دیگری قرار نمی‌دادند. از این رو مار مرجانی آبی به گونه‌ای تکامل یافته‌است تا سمش بتواند بلافاصله شکار را با اسپاسم‌های عضلانی فلج کند و کنترل وضعیت را در اختیار شکارچی قرار دهد.
محققان پس از تجزیه ترکیبات شیمیایی زهر این مار موفق به شناسایی سمی جدید به نام کالیوتاکسین شدند، سمی که به کانال کلسیم قربانی حمله می‌کند، مسیری که اعصاب را خاموش و روشن می‌کند. سم مار این کانال را روشن کرده و آن را روشن نگه می‌دارد تا سیستم عصبی قربانی از کار افتاده و فلج شود.
درک اختلال کانال سدیم یکی از موضوعاتی است که محققان داروساز درحال مطالعه آن هستند زیرا گفته می‌شود درک این رویداد می‌تواند منجر به ایجاد مسکن‌های بهتر برای مبتلایان به درد‌های مزمن شود. از این رو اکنون که محققان می‌دانند زهر این مار بر کانال سدیم اثرگذار است، امیدوارند تا بتوانند با مطالعه روی آن انواع تاثیرگذارتی از مسکن‌ها را ایجاد کنند.
